اين صفات هستيم با خواندن اين حديث ان شاء الله تلاش كنيم داراى آن شويم چون انسان مسلّماً براى هر چيزى سعى و تلاش كند قهراً به همان هدف خواهد رسيد. {/(وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ الّا ما سَعى)[1]/} خدا در قرآن مىفرمايد هر چقدر خودت تلاش كنى اين خودت هستى كه بايد احساس مسئوليت كنى.
افرادى هستند كه هميشه درِ خانه خدا هستند و رجوع به خدا مىكنند. حضرت(ص) مىفرمايد اين افراد{a«اوّاب»a} هستند يعنى هميشه به طرف خدا برمى گردند. {a«حفيظ»a} صفت مشبه است يعنى آنهايى كه در تمام جهات حفظ مىكنند چه در كم و چه در كيف. آبرودار و با حيا هستند. عمل زشت را مواظبت مىكنند. مواظباند مبادا عيبشان ظاهر شود. واجبات خدا را ترك نمىكنند. حافظ واجبات خدا هستند. امانات الهيه را حفظ مىكنند. {a«اوابٍ حفيظ»a} يعنى صفت حفاظت در وجودشان بالا است. آنچه را كه بايد حفظ شود حفظ مىكنند. اخلاقيات خوب خودشان را نگه مىدارند. اخلاقيات بد خودشان را اصلاح مىكنند. پيروان مكتب اميرالمؤمنين(ع) بايد داراى اين خصوصيات باشند.
«وَ كُلُّ ذِي طِمْرٍ لَوْ أَقْسَمَ عَلَى اللَّهِ لَأَبَرَّ قَسَمَهُ» دوستان تو دنبال اين نيستند كه لباس چنين و چنان بپوشند و يا دنبال لباسهاى زر و زيور دار بروند. گاهى نگاه مىكنى لباسى خيلى عادى و ساده پوشيدهاند و به لباسهاى خيلى متعارف اكتفا مىكنند. اگر هم زمانى برنامه اى پيش بيايد و بنا شود چيزى در راه خدا بدهند، بهترين را انتخاب مىكنند و در راه خدا مىدهند و براى خود نگه نمىدارند. اينگونه افراد دنبال دنيا و دنياپرستى و حفظ دنيا نيستند. بيشتر هدفشان را خدا قرار مىدهند. مىخواهند عملى انجام بدهند كه خدا از آنها راضى شود. بزرگان دين ما اينگونه بودند. حضرت(ص) مىفرمايد: اى على، دوستانت اهل بازگشت
[1] . سوره مباركه نجم، آيه 39 (و اينكه براى انسان بهرهاى جز سعى و كوشش او نيست)P