و (ياد كنيد) زمانى را كه گرفتيم پيمان (از پيشينيان) شما كه نريزيد خون همكيشان خود را و بيرون مكنيد (به ستم) يكديگر را از خانمان خود سپس اعتراف كرديد (پذيرفتيد) در حالى كه شما گواهى مىدهيد (كه پدرانتان اين عهد نمودهاند) (84) پس شما آن گروهيد (كه پيمان را شكستهايد) در حالى كه مىكشيد يكديگر را و بيرون مىكنيد گروهى از خودتان را (به بيداد) از خانههاشان كمك مىكنيد يكديگر را بر (رنج دادن مظلومان و) گناه و بيدادگرى (و كينه توزى) و اگر بيايند تبعيدشدگان سوى شما به اسيرى مىدهيد فديه آنها را در حالى كه (بحكم پيمان) حرام است بر شما بيرون كردنشان آيا مىگرويد به برخى از (احكام) تورات و كافر مىشويد به برخى ديگر و نيست كيفر آنكس كه بكند اين پيمان شكنى را از شما مگر خوارى در زندگانى اين سراى و روز رستخيز باز گردانيده شود (از صحراى محشر) بسوى سختترين عذاب و نيست خداوند بىخبر از آنچه مىكنيد (85) اين گروه پيمان شكن كسانىاند كه (از بيخردى) خريدهاند زندگانى اين جهان را به (نعمت هميشگى) آن سراى پس تخفيف داده نشود از ايشان عذاب و نه ايشان يارى داده شوند (86) (و بعزتم سوگند) كه حقا داديم بموسى كتاب (تورات) را و از پى در آورديم از پس موسى فرستادگان را و عطا كرديم عيسى پسر مريم را معجزات هويدا و نيرو داديم وى را بجان پاكيزه (كه آن جبرئيل است) آيا هرگاه بيايد سوى شما فرستادهاى به احكامى كه نخواهد (آنرا) نفسهاى شما سركشى مىكنيد پس گروهى (از پيمبران) را بدروغ داشتيد و گروهى را بكشتيد (87) و يهودان گفتند دلهاى ما در ميان پردهها پوشيده شده است بلكه لعنتشان كرد خدا بسبب كفرشان پس باندكى (از دستورات آسمانى يا اندكى از ايشان) ايمان مىآورند (88)