(اى پيامبر به يهودان) بگو اگر باشد براى شما سراى بازپسين نزد خدا در حالى كه خالص (و خالى از هر ناراحتى براى شما) است نه ساير مردم (ديگران از آن بهرهاى ندارند) پس آرزو كنيد مرگ را اگر هستيد راستگو (94) و هرگز آرزو نمىكنند مرگ را هيچگاه در اثر كارهائى كه پيش فرستاده دستهايشان و خدا داناست بحال بيدادگران (95) (و بعزتم سوگند مىيابى يهودان را) حريص ترين مردمان بزندگانى دنيا و نيز آزمندتر از آنانكه شرك آوردهاند دوست مىدارد يكى از ايشان (از كبران) كه كاش عمر داده شود هزار سال (عدد هزار كنايه از عمر طولانى است) و نيست يكى از ايشان كه دور كننده باشد او را از عذاب عمر طولانيش و خدا بيناست به آنچه مىكنند (96) (اى پيامبر به يهودان فدك) بگو هر كه باشد دشمن جبرئيل (پس از خشم بميرد) زيرا او فرود آورده قرآن را بر دل تو بفرمان خدا در حاليكه تصديق كننده است كتابهائى را كه پيش از آن فرود آمده و راهنما و مژده دهنده به مؤمنان است (97) هر كس باشد دشمن خدا و فرشتگانش و فرستادگانش و جبرئيل و ميكائيل (با اين عداوت كافر مىشود) براستى كه خدا دشمن كافران است (98) و بعزتم سوگند كه حقا فرو فرستاديم بسوى تو نشانههاى روشن (كه در آن عبرت است) و كافر نمىشود به آن نشانهها مگر بيرون رفتگان از دائره فرمان خدا (99) (آيا اينطور نيست) هر زمان يهودان پيمان بستند پيمانى شكستند آنرا گروهى از ايشان بلكه بسيارى از ايشان (به محتويات تورات) ايمان نمىآورند (100) و آن هنگام كه آمد بسوى ايشان فرستادهاى (محمد ص) از نزد خدا كه تصديق كننده است كتابى را كه با ايشان است انداختند گروهى از آنانكه داراى كتاب (تورات) بودند كتاب خدا (قرآن يا تورات) را پشت سر خود (باحكام آن عمل نكردند) گويا ايشان نمىدانند (كه مندرجات تورات چيست) (101)