80- سورة عبس بنام خداى بخشاينده مهربان روى خود را ترش كرد و روى بگردانيد (1) براى آنكه آمد به نزد او نابينا (2) چه چيز دانا كرد ترا شايد او پاك شود (3) يا پند گيرد پس سود دهد به وى پند دادن تو (4) اما آنكه بمال توانگر است (5) پس تو بر او اقبال مىكنى (6) چه چيز است بر تو اگر از كفر پاك نشود (7) اما آنكه مىآيد به سويت در حالى كه (در كار خير) مىشتابد (8) و (از خدا) مىترسد (9) تو از او روى گردانيده (10) به ديگرى مشغول مىشوى نه چنان است بيگمان آيات قرآن پندى است (11) هر كه خواهد ياد كند آنرا (12) (قرآن) در نامههائى گرامى داشته شده (13) برداشته شده (در آسمان هفتم) پاكيزه (14) بدست نويسندگان (15) از فرشتگان بزرگوار نيكوكار (16) كشته باد آدمى چه كافر است او بخدا (و به نعمتهاى او) (17) از چه چيز آفريده است خدا او را (18) از نطفهاى آفريد او را پس اندازه نهادش (19) پس راه (بيرون آمدن از شكم مادر) را آسان كرد (20) بر او پس بميراند او را در گورش كند (21) پس هنگامى كه خواهد زنده گرداند (22) او را حقا هنوز انجام نداده آدمى آنچه را خدايش فرمان داده (23) پس بنگرد آدمى بخوراكش (24) البته ما ريختيم آب (باران) را ريختنى (25) سپس بشكافتيم زمين را (بوسيله نباتات) شكافتنى (26) و برويانيديم در زمين دانهاى (27) و انگورى و نوعى از گياه (براى چهارپايان) (28) و درخت زيتون و خرمابنان را (29) و بوستانهائى مشتمل بر درختان (30) و ميوه و چراگاه را (31) براى برخوردارى شما و براى چهارپايان شما (32) و آنگه كه بيايد آواز كر كننده (نفخه صور دوم) (33) (اهل محشر شدائد بسيار ببينند) روزى كه بگريزد مرد از برادرش (34) و از مادرش و پدرش (35) و از همسرش و پسرانش (36) براى هر كسى از ايشان در آن روز كارى است كه مشغول مىدارد او را (و به ديگرى نپردازد) (37) چهرههائى در آن روز تابان است (38) خندان و شادان است (39) و چهرههائى در آن روز بر آنها گردى باشد (و به هنگام ديدن آتش) (40) فرا گيرد آن را تاريكى و سياهى (41) تنها آن گروه (كه رو سياه و غبار آلودهاند) ناگرويدگان و تبهكارانند) (42)