81- سورة التكوير بنام خداى بخشاينده مهربان آنگه كه خورشيد درهم پيچيده شود (بىفروغ گردد) (1) و آنگاه كه ستارگان تيره شوند (2) و آنگاه كه كوهها رونده شوند (3) و آنگاه كه اشتران ده ماهه آبستن فرو گذارده شوند (4) و آنگاه كه جانوران وحشى گرد آورده شوند (5) و آنگاه كه درياها آميخته شوند (6) و آنگاه كه نفسها جفت كرده شوند (7) و آنگاه كه از دختر زنده در گور شده پرسيده شود (8) به كدام گناه كشته شده است (9) و آنگاه كه نامهها گشاده شود (10) و آنگاه كه آسمان (از جايگاه خود) بر كنده شود (11) و آنگه كه دوزخ افروخته شود (12) و آنگاه كه بهشت نزديك شود (13) بداند هر كسى آنچه حاضر ساخته است (از كردار و گفتار نيك و بد) (14) سوگند ياد مىكنم بستارگان پنهان (15) شونده در روز كه رونده در افلاك خود نهان شونده در بروج خوداند (16) سوگند به شب آنگه كه پشت كند (17) و بيامد او آنگه كه دم زند (طلوع كند) (18) البته قرآن گفتار فرستادهاى (جبرئيل) بزرگوار است (19) (جبرئيل) نيرومند در پيشگاه صاحب عرش با منزلت است (در آسمان) (20) فرمانرواست در آنجا امين است (21) نيست همنشين شما (محمد) ديوانه (22) بعزتم سوگند ديد پيغمبر جبرئيل را در افق روشن (23) و نيست پيغمبر بر چيزهاى پوشيده (كه بدو وحى مىشود) بخيل (كه شما را تعليم ندهد) (24) و نيست قرآن سخن ابليس رانده شده (25) پس (راه حق را گذاشته) بكجا مىرويد (26) نيست قرآن مگر پندى براى جهانيان (27) براى هر كه بخواهد از شما آنكه (در راه خدا) مستقيم شود (28) و نمىخواهيد (هدايت را) مگر آنكه بخواهد خداى كه پروردگار جهانيان است (29)