89- سورة الفجر بنام خداى بخشاينده مهربان سوگند به سپيده دم (1) سوگند به ده شب (ذى الحجه و غير اين نيز گفتهاند) (2) سوگند به جفت و طاق (3) سوگند به شب آنگه كه بگذرد (4) قطعا در اين سوگندها سوگندى است قانع كننده (5) براى خردمند آيا نديدى كه چه كرد پروردگار تو با قوم عاد (6) عادى كه آنها را ارم مىنامند داراى قامتهاى بزرگ بودند (7) قبيله كه آفريده نشد مانندشان در شهرها (8) و با قوم ثمود آنانكه بريدند سنگ را به وادى القرى (9) و با فرعون كه داراى لشگرها (يا ميخها) بود (10) (نيز چه كرد) آنانكه طغيان كردند در شهرها (11) و بسيار كردند در آن شهرها تباهى را (12) پس بريخت برايشان پروردگار تو تازيانه عذاب (نوعى از عذاب) (13) را البته پروردگار تو در كمينگاه است (14) و اما آدمى هنگامى كه بيازمايدش پروردگارش (به نعمت) و گرامى دارد او را (به مال) و نعمت دهد او را (بانواع نعمتها) گويد پروردگار من بزرگداشت مرا (15) و اما هنگامى كه آزمايشش كند (به سختى) و تنگ گيرد بر او روزيش را پس بگويد پروردگار من خوار كرده است مرا (16) نه چنانست بلكه گرامى نمىداريد يتيم را (17) و ترغيب نمىكنيد يكديگر را بر طعام دادن به بينوا (18) و مىخوريد مال ميراث را خوردنى مجموع (جمع ميان حلال و حرام مىكنيد) (19) و دوست مىداريد مال را دوست داشتنى فراوان (20) نه چنانست آنگه كه شكسته شود زمين شكستنى از پس شكستنى (21) و بيايد (فرمان) پروردگارت و بيابند فرشتگان (به عرصه محشر) صفى از پس صفى (22) و آورده شود در آنروز جهنم آنروز ياد كنيد گناهان را يا پند گيرد آدمى و از كجا باشد او را سود ياد كردن يا پند گرفتن (23)