نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 291
هر كه را خدا هادى باشد هدايت يافته واقعى است و هر كه را گمراه كند جز خدا سرورى برايش نخواهى يافت و روز قيامت آنها را به رو دراندازيم و نابينا و لال و كر محشورشان خواهيم كرد و جايگاهشان دوزخ است كه هر گاه لهيب آن فرو نشيند شعله تازهاى بر آن مىافزاييم. (97) اين كيفر آنهاست زيرا به آيات ما كافر شدند و گفتند: «چگونه وقتى كه استخوان پوسيدهاى شديم دگربار با آفرينش تازهاى زنده خواهيم شد؟» (98) آيا نمىدانند كه خداى خالق آسمانها و زمين قادر است مانند آنها را خلق كند و مهلت غير قابل تغييرى براىشان قرار دهد، اما ستمكاران جز از روى ناسپاسى انكار نكردند. (99) بگو: «اگر گنجهاى رحمت پروردگارم از شما بود باز از بيم فقر و تنگدستى آن را خرج نمىكرديد زيرا انسان فرومايه و بخيل است.» (100) موسى را نه معجزه آشكار عطا كرديم، از بنى اسرائيل بپرس آن زمانى كه نزدشان آمد و فرعون به او گفت: «اى موسى گمان مىكنم تو سحر شدهاى.» (101) گفت: «تو كه مىدانى اين آيات را جز پروردگار آسمانها و زمين نفرستاده است. اى فرعون من گمان مىكنم تو نابود شوى.» (102) فرعون بر آن بود كه همه آنها را از آن سرزمين بيرون كند ولى ما او و همه همراهانش را غرق كرديم، (103) و بعد از آن به بنى اسرائيل گفتيم در اين سرزمين ساكن شويد و چون وعده سراى ديگر فرا رسيد شما را دسته جمعى خواهيم آورد. (104)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 291