نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 294
و چون از آنها و از آنچه غير از خدا مىپرستيدند كناره گرفتيد به غار پناه بريد تا پروردگارتان رحمت خويش بر شما بگستراند و در مهمى كه برايتان پيش آمد گشايشى فراهم آورد. (16) و خورشيد را به هنگام طلوع مىبينى كه از غار آنها به طرف راست مايل شود و چون غروب كند به جانب چپ آنها بگردد و آنها در محل وسيعى از غار قرار داشتند. اين از آيات خداست، هر كه را خدا راهنما شود هدايت يافته است و هر كه را گمراه كند هرگز ياور و راهنمايى برايش نخواهى يافت. (17) گمان مىكنى بيدارند در حالى كه خفتهاند و به پهلوى راست و چپ مىگردانيمشان و سگ آنها بر دهانه غار دو دست گشاده داشت كه اگر سراغشان مىرفتى، برمىگشتى و مىگريختى و سخت مىترسيدى. (18) بدينگونه آنها را برانگيختيم تا از يكديگر پرس و جو كنند. يكى از آنها پرسيد: «چه مدت درنگ كرديد؟» گفتند: «يك روز يا مقدارى از روز.» گفتند: «خدا بهتر مىداند مدت درنگتان چقدر است، اكنون يك نفر را با اين سكه به شهر بفرستيد تا ببيند كدامين غذا پاكيزهتر است، تا براى شما از آن خوراك آورد، اما بايد با ملايمت و مدارا رفتار كند و كسى را به شما آگاه نسازد، (19) زيرا اگر آنها به شما دست يابند سنگسارتان كنند يا شما را به آيين خودشان بازگردانند كه در آن صورت هرگز رستگار نخواهيد شد.» (20)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 294