حج در ماههاى معينى است، هر كس در آن ماهها خود را ملزم به انجام اين فريضه كرد، در اثناى حج از آميزش با زنان و فسق و جدال خوددارى كند و خدا از كار خيرى كه انجام دهيد آگاه است، زاد و توشه تهيه كنيد كه بهترين توشه پرهيزگارى است. اى خردمندان از من بترسيد. (197) بر شما گناهى نيست كه از فضل پروردگارتان (تجارت در حج) برخوردار شويد، چون از عرفات بازگشتيد در مشعر الحرام خدا را ياد كنيد و به يادش داشته باشيد چنان كه هدايتتان كرد- اگر چه پيش از آن از گمراهان بوديد. (198) آن گاه كه مردم از آنجا بازگشتند، شما نيز بازگرديد و از خدا طلب آمرزش كنيد كه آمرزنده مهربان است. (199) چون مناسك خود را انجام داديد، خدا را به ياد آوريد، هم چنان كه پدرانتان را به ياد مىآوريد، حتى افزونتر از آن. بعضى از مردم كه مىگويند پروردگارا در اين دنيا به ما نيكى عطا كن، در آخرت بهرهاى ندارند. (200) عدهاى ديگر مىگويند: پروردگارا به ما در دنيا نيكى عطا فرما و در آخرت نيز نيكى مرحمت كن و ما را از عذاب آتش بر كنار بدار. (201) آنها بهرهاى از اعمال خود دارند و خداوند زود شمار است. (202)