نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 43
ابراهيم گفت: «پروردگارا! به من نشان بده چگونه مردگان را زنده مىكنى؟» فرمود: «مگر ايمان نياوردهاى؟» گفت: «چرا، ولى مىخواهم آسوده خاطر شوم.» فرمود: «چهار پرنده را بگير و آنها را پاره پاره كن و هر قسمت را بر كوهى بگذار. پس آن گاه آنها را بخوان، شتابان نزد تو خواهند آمد، بدان خداوند توانمندى فرزانه است.» (260) مثل كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند، همچون دانهاى است كه هفت خوشه بروياند و در هر خوشه يكصد دانه باشد. خداوند آن را براى هر كس كه بخواهد چند برابر مىكند، خداوند گشايشگرى داناست. (261) آنان كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند و انفاقشان با منت و يا آزارى همراه نيست، براى آنها نزد پروردگارشان پاداشى است، نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهناك مىشوند. (262) زبان خوش و مدارا، از صدقهاى كه آزارى در پى داشته باشد بهتر است، خداوند بىنياز بردبار است. (263) اى مؤمنان! بخششهاى خود را با منت و آزار باطل نكنيد، مثل كسى كه مال خود را براى خودنمايى انفاق مىكند و به خدا و روز قيامت ايمان ندارد. مثل او مثل تخته سنگى است كه بر آن خاكى باشد و بر آن بارانى تند ببارد و جز سنگ سخت به جا نگذارد. آنان از كارى كه كردهاند سودى نمىبرند و خدا كافران را هدايت نمىكند. (264)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 43