نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 373
اين [پند و اندرزها و تقسيم امور به حلال و حرام] جز شيوه پيشينيان [كه اهل واپسگرايى و خرافات بودند] نيست، (137) و ما گرفتار عذابى [كه تو ما را از آن بيم مىدهى] نخواهيم شد. (138) پس او را تكذيب كردند، و در نتيجه هلاكشان كرديم. بىترديد در اين سرگذشت عبرتى بزرگ وجود دارد و [قوم هود] بيشترشان مؤمن نبودند، (139) و يقيناً پروردگارت همان تواناى شكستناپذير و مهربان است. (140) قوم ثمود پيامبران را تكذيب كردند، (141) هنگامى كه برادرشان صالح به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرك و طغيان كه خشم و عذاب خداست] نمىپرهيزيد؟ (142) بىترديد من براى شما فرستادهاى امينم، (143) بنابراين از خدا پروا كنيد و از من فرمان ببريد، (144) و من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشى نمىخواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است، (145) آيا شما را در آنچه در اين دنيا [از نعمت و رفاه هست] ايمن و آسوده [از تغيير و زوال] رهايتان خواهند كرد؟! (146) در بوستانها و چشمهسارها، (147) و كشتزارها و درختان خرمايى كه شكوفههايشان انبوه و باطراوت و لطيف است؟ (148) و ماهرانه و هنرمندانه از كوهها خانههايى مىتراشيد؟ [به اميد آنكه از هر آسيبى حتى مرگ در امان بمانيد!!] (149) بنابراين از خدا پروا كنيد و مرا فرمان ببريد، (150) و از فرمان اسرافگران اطاعت نكنيد، (151) همانان كه در زمين فساد مىكنند و به اصلاح گرى نمىپردازند. (152) گفتند: جز اين نيست كه تو از جادوشدگانى، (153) تو جز بشرى مانند ما نيستى، اگر راست مىگويى معجزهاى بياور. (154) گفت: اين ماده شترى است [كه به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل كوه بيرون آمد] سهمى از آب [اين چشمه] براى او، و سهم روز معينى براى شماست، (155) آسيبى به او نرسانيد كه عذاب روزى بزرگ شما را فرا مىگيرد. (156) پس ناقه را پى كردند و [از كار خود] پشيمان شدند، (157) در نتيجه عذاب آنان را فرا گرفت. بىترديد در اين سرگذشت، عبرتى بزرگ وجود دارد و [قوم صالح] بيشترشان مؤمن نبودند، (158) و يقيناً پروردگارت همان تواناى شكستناپذير و مهرباناست. (159)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 373