ترجمه قرآن - انصاريان، حسين - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 457

و مى‌گويند: ما را چه شده كه [مردان مؤمن و شايسته‌] اى كه از اشرارشان مى‌شمرديم، نمى‌بينيم. (62)
آيا ما آنان را به ناحق به مسخره گرفتيم [و اكنون در بهشت جاى دارند] يا [در دوزخ‌اند و] ديدگان ما به آنان نمى‌افتد؟! (63)
اين گفتگو و مجادله اهل آتش حتمى و واقع‌شدنى است. (64)
بگو: من فقط بيم‌دهنده‌ام، و هيچ معبودى جز خداى يگانه قهّار نيست. (65)
پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آنهاست، تواناى شكست‌ناپذير و بسيار آمرزنده است. (66)
بگو: اين [قرآن من‌] خبرى بزرگ است، (67)
كه شما از آن روى مى‌گردانيد. (68)
من از ملا اعلى هنگامى كه [درباره آفرينش آدم‌] مجادله مى‌كردند، هيچ خبرى ندارم. (69)
به من وحى نمى‌شود جز براى اينكه بيم‌دهنده‌اى آشكارم. (70)
[ياد كن‌] هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشرى از گل خواهم آفريد. (71)
پس زمانى كه اندامش را درست و نيكو نمودم و از روح خود در او دميدم، براى او سجده كنيد. (72)
پس فرشتگان همه با هم سجده كردند؛ (73)
مگر ابليس كه تكبّر ورزيد و از كافران شد. (74)
[خدا] فرمود: اى ابليس! تو را چه چيزى از سجده كردن بر آنچه كه با دستان قدرت خود آفريدم، بازداشت؟ آيا تكبّر كردى يا از بلند مرتبه‌گانى؟ (75)
گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريدى و او را از گل ساختى. (76)
[خدا] گفت: از آن [جايگاه‌] بيرون رو كه بى‌ترديد تو رانده شده‌اى؛ (77)
و حتماً لعنت من تا روز قيامت بر تو باد. (78)
گفت: پروردگارا! مرا تا روزى كه مردم برانگيخته مى‌شوند، مهلت ده. (79)
[خدا] گفت: تو از مهلت يافتگانى، (80)
تا زمانى معين و معلوم. (81)
گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه مى‌كنم، (82)
مگر بندگان خالص شده‌ات را. (83)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 457

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست