آيا شما را از آبى پست و بىمقدار نيافريديم؟ (20) پس آن را در جايگاهى استوار قرار داديم (21) تا زمانى معين؛ (22) پس توانا بوديم و چه نيكو تواناييم. (23) واى در آن روز بر تكذيب كنندگان! (24) آيا زمين را فراهم آورنده [انسانها] قرار نداديم؟ (25) هم در حال حياتشان و هم زمان مرگشان (26) و كوههاى استوار و بلند در آن قرار داديم و شما را آبى گوارا نوشانديم. (27) واى در آن روز بر تكذيب كنندگان! (28) [آن روز به آنان گويند:] به سوى آتشى كه همواره آن را تكذيبمىكرديد، برويد؛ (29) و [نيز] به سوى سايهاى [از دود متراكم و آتشزا] كه داراى سه شاخه است، برويد. (30) [سايهاى كه] نه مانع از حرارت است، و نه از شعلههاى آتش جلوگيرى مىكند. (31) آن آتش شرارههايى چون ساختمان بلند پرتاب مىكند. (32) گويى آن شرارهها هم چون شتران زرد رنگ هستند. (33) واى در آن روز بر تكذيبكنندگان! (34) اين روزى است كه [انسانها چون موقعيتى نمىبينند براى دفاع از خود] سخن نمىگويند، (35) و به آنان اجازه داده نمىشود كه عذرخواهى كنند. (36) واى در آن روز بر تكذيب كنندگان! (37) امروز همان روز داورى است كه شما و پيشينيان را در آن جمع كردهايم. (38) پس اگر [براى فرار از عذاب] چاره و تدبيرى داريد، آن را به كار گيريد. (39) واى در آن روز بر تكذيبكنندگان! (40) به يقين پرهيزكاران در زير سايهها و كنار چشمهساراناند، (41) و نزد ميوههايى از آنچه همواره بخواهند. (42) [به آنان گويند:] به پاداش اعمالى كه همواره انجام مىداديد، بخوريد و بياشاميد گوارايتان باد. (43) ما نيكوكاران را اينگونه پاداش مىدهيم. (44) واى در آن روز بر تكذيبكنندگان! (45) [شما اى كافران و مشركان! در اين دنيا] بخوريد و اندك زمانى برخوردار شويد كه شما گنهكاريد [و بىترديد به كيفر اعمالتان گرفتار خواهيد شد.] (46) واى در آن روز بر تكذيبكنندگان! (47) و هنگامى كه به آنان گويند: [در برابر خدا] ركوع كنيد، ركوع نمىكنند. (48) واى در آن روز بر تكذيبكنندگان! (49) [اگر به قرآن ايمان نياورند] پس به كدام سخن بعد از آن ايمان مىآورند؟ (50)