سوره نبأ 78- مكّى 40 آيه به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى (0) درباره چه چيز از يكديگر مىپرسند؟ (1) از آن خبر بزرگ [قيامت كبرى] (2) كه همواره درباره آن با يكديگر اختلاف دارند [كه واقع مىشود يا نه؟] (3) نه چنين است [كه مىپندارند] به زودى [به حتمى بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (4) باز هم نه چنين است [كه مىپندارند] به زودى [به حتمى بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (5) آيا زمين را بستر آرامش قرار نداديم؟ (6) و كوهها را ميخهايى [براى استوارى آن؟] (7) و شما را جفتهايى [به صورت نر و ماده] آفريديم، (8) و خوابتان را مايه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار داديم، (9) و شب راپوششى (10) و روز را وسيله معاش مقرّر كرديم؛ (11) و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهاديم، (12) و چراغى روشن و حرارتزا پديد آورديم، (13) و از ابرهاى متراكم و بارانزا آبى ريزان نازل كرديم (14) تا به وسيله آن دانه و گياه برويانيم، (15) و باغهايى از درختان به هم پيچيده و انبوه بيرون آوريم. (16) بىترديد روز داورى وعدهگاه است. (17) روزى كه در صور مىدمند و شما گروه گروه به عرصه محشر مىآييد، (18) و آسمان گشوده مىشود، پس به صورت درهايى درمىآيد. (19) و كوهها را [از جاى خود] روان كنند و سرابى شوند! (20) بىترديد دوزخ كمينگاه است. (21) براى سركشان و طاغيان جاى بازگشت است. (22) روزگارى دراز در آن بمانند. (23) در آنجا نه خنكى هوا مىچشند و نه آشاميدنى [باب طبع] (24) مگر آب جوشان و چركاب و خونابهاى [از بدن دوزخيان] (25) پاداشى است مناسب [اعمالشان.] (26) اينان بودند كه به [روز] حساب اميدى نداشتند، (27) و آيات ما را به شدت و با همه وجود انكار مىكردند (28) و [ما] همه چيز را [از خوبى و بدى آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت كردهايم. (29) [در قيامت به آنان مىگوييم:] پس بچشيد كه هرگز جز عذاب بر شما نيفزاييم. (30)