آنانكه ايمان آوردهاند (مسلمانان) و آنانكه يهودىاند، و نيز مسيحيان و صابئان بدانند كه اين عناوين كارساز نيست، بلكه كسانى كه واقعا به خدا و روز قيامت ايمان دارند و كار شايسته مىكنند، پاداش ايمان و عمل خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت و هيچ ترسى آنان را فرانمىگيرد و اندوهگين نمىشوند. (62) و ياد كنيد هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم و براى اينكه قدرت خود را به شما نشان دهيم. آن كوه را بر فراز شما برافراشتيم و گفتيم: كتابى را كه به شما دادهايم به جدّ و جهد بگيريد و آنچه را كه در آن است به خاطر داشته باشيد، باشد كه تقوا پيشه كنيد. (63) سپس شما بعد از آن روى برتافتيد، كه اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، قطعا از زيانكاران بوديد. (64) و قطعا شما كسانى از خودتان را كه در روز شنبه به مقرّرات آن روز تجاوز كردند مىشناسيد [و از فرجام كارشان آگاهيد]؛ كه ما به آنان گفتيم: بوزينگانى باشيد پست و ناچيز! (65) پس، آن عقوبت را براى كسانىكه در آن زمان مىزيستند و براى آيندگانشان، مايه عبرت، و براى تقواپيشگان وسيله پندى قرار داديم. (66) اى پيامبر، ياد كن زمانى را كه موسى براى مشخص ساختن قاتلى از ميان بنى اسرائيل، به قومش گفت: خدا به شما فرمان مىدهد كه گاوى را سر ببريد. گفتند: آيا ما را به مسخره مىگيرى؟ موسى گفت: به خدا پناه مىبرم از اينكه از نادانان باشم. (67) گفتند: از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن كند كه آن چگونه گاوى است؟ موسى گفت: او مىگويد: آن گاوى است نه پير كه باردار نشود و نه كمسال كه نزاييده باشد، بلكه ميانه اين دو است؛ پس آنچه را كه بدان مأمور مىشويد انجام دهيد و بيش از اين توضيح نخواهيد. (68) گفتند: از پروردگارت بخواه تا براى ما روشن كند كه رنگش چگونه است؟ موسى گفت: او مىگويد: آن گاوى است زرد پررنگ و خالص كه با صفاى رنگش بينندگان را شاد مىكند. (69)