اى فرزندان اسرائيل، ياد كنيد زمانى را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون [همكيشان] خود را نريزيد و يكديگر را از ديار خود بيرون نرانيد، آنگاه [بر اين پيمان] اقرار كرديد و خود گواه بوديد. (84) سپس شما اينان هستيد؛ يكديگر را مىكشيد و گروهى از خودتان را از خانههايشان بيرون مىرانيد و به گناه و تجاوز [نه از روى استحقاق، ديگران را] بر ضدّ آنان يارى مىدهيد؛ در حالىكه اگر همانان به اسيرى نزد شما آيند با پرداخت فديه آزادشان مىكنيد، با اينكه بيرون راندن آنها بر شما حرام بوده است. آيا به بخشى از تورات ايمان مىآوريد و اسيران همكيش خود را با دادن فديه آزاد مىكنيد، ولى بخشى ديگر را انكار مىكنيد و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مىرانيد؟ كيفر كسانى از شما كه چنين كنند چيزى جز خوارى در زندگى دنيا نخواهد بود، و روز قيامت به سوى سختترين عذاب بازگردانده مىشوند، و خدا از آنچه مىكنيد بىخبر نيست. (85) اينان همان كسانىاند كه زندگى دنيا را به بهاى آخرت خريدهاند؛ ازاينروى نه عذابشان كاهش مىيابد و نه يارى مىشوند. (86) و همانا ما به موسى كتاب آسمانى داديم، و پس از او پيامبران بسيارى را يكى پس از ديگرى با راه و رسم وى فرستاديم، و به عيسى پسر مريم آن معجزات آشكار را عطا كرديم و او را با «روح القدس» تأييد نموديم. پس چرا هرگاه پيامبرانى براى شما قوانينى آوردند كه دلخواه شما نبود گردنكشى كرديد و گروهى از آنان را دروغگو شمرديد و گروهى را كشتيد؟ و رويه شما چنين است. (87) يهوديان گفتند: دلهاى ما در پرده است [و از سخنان تو- اى محمّد- چيزى نمىفهميم]. نه، چنين نيست، بلكه خداوند آنان را بهسزاى كفرشان از رحمت خود دور ساخته است؛ ازاينرو فقط اندكى از آنان ايمان مىآورند. (88)