و هنگامى كه از جانب خدا كتابى (قرآن) برايشان آمد و توراتى را كه با آنهاست تأييد كرد و پيش از آمدن آن هم با نويد دادن به ظهور پيامبر و هجرت او به مدينه، در پى پيروزى بر كافران عرب بودند، آرى هنگامى كه همان چيزى را كه مىشناختند برايشان آمد، به آن كافر شدند؛ پس لعنت خدا بر كافران باد. (89) بدبهايى است آنچه خود را بدان فروختند كه به كتابى كه خدا فروفرستاده است، كافر مىشوند؛ كفرشان از آنروست كه بر پيامبر حسد مىورزند و رشك مىبرند كه خداوند از فزونبخشى خود به هركس از بندگانش كه بخواهد وحى مىكند؛ ازاينرو خشمى از خدا را به سزاى كفرشان به قرآن، بر خشم ديگر به كيفر كفرشان به تورات بر خود جاى دادند، و براى كفرپيشگان عذابى خواركننده است. (90) و چون به آنان گفته شود: به آنچه خدا فروفرستاده است ايمان بياوريد، مىگويند: ما به آنچه بر خودمان نازل شده است ايمان داريم. و آنچه را غير آن است با اينكه حق است و راستى و درستى كتابى را كه با آنهاست تأييد مىكند انكار مىكنند. اى پيامبر، به آنان بگو: اگر به آنچه گفتيد ايمان داريد، چرا پيش از اين آن پيامبران خدا را كه از نژاد خودتان بودند مىكشتيد؟ (91) و به راستى موسى براى شما آن معجزات روشن را آورد، ولى شما در غياب او آن گوساله را به پرستش برگرفتيد در حالىكه ستمكار بوديد [- هيچ عذرى بر اين كار نداشتيد]. (92) و هنگامى كه از شما پيمان گرفتيم و براى نشان دادن قدرت خود به شما آن كوه را بر فرازتان برافراشتيم و گفتيم: كتابى را كه به شما دادهايم به جد و جهد بگيريد و به آنچه در آن است گوش بسپاريد. گفتند: شنيديم و نافرمانى كرديم. و به سبب كفرشان محبّت آن گوساله در دلهايشان نفوذ داده شد. اى پيامبر، به آنان بگو: بد است آنچه ايمانتان شما را به آن فرمان مىدهد اگر ايمان داريد. (93)