سوره تكوير/ 81 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان آنگاه كه خورشيد را سراسر تاريك كنند، (1) و آنگاه كه ستارگان فرو ريزند، (2) و آنگاه كه كوهها را روان سازند، (3) و آنگاه كه شتران آبستن وانهاده شوند، (4) و آنگاه كه حيوانات وحشى را محشور كنند، (5) و آنگاه كه درياها را شعلهور كنند، (6) و آنگاه كه همگان را جفت و قرين كنند (نيكان را با حوريان بهشتى و مجرمان را با شياطين)، (7) و آنگاه كه از دختر زنده به گور شده پرسند، (8) كه به كدامين گناه كشته شد؟ (9) و آنگاه كه نامههاى اعمال براى حسابرسى گشوده شود، (10) و آنگاه كه آسمان بركنده شود، (11) و آنگاه كه دوزخ را برافروخته گردانند، (12) و آنگاه كه بهشت براى ورود بهشتيان نزديك آورده شود، (13) آنگاه كه اين حوادث روى دهد، هركسى آنچه كرده است حاضر مىيابد و از آن آگاه مىشود. (14) سوگند ياد مىكنم به آن ستارگانى كه بازمىگردند و نهان مىشوند؛ (15) و با شتاب و نظم حركت مىكنند و از حركت بازمىايستند چنانكه گويى در آشيانه خود قرار گرفتهاند، (16) و سوگند به شب آنگاه كه پشت مىكند و مىرود، (17) و سوگند به بامداد آنگاه كه برمىدمد و روشنىاش در افق پديدار مىشود، (18) كه قرآن سخن فرستادهاى ارجمند (جبرئيل) است. (19) همو كه نيرومند و نزد خداى صاحب عرش مقرّب و داراى مقام و منزلت است. (20) در آنجا فرشتگان ديگر از او فرمان مىبرند و در ابلاغ آنچه خدا به او فرمان مىدهد امين است. (21) و سوگند به همه اينها كه محمّد مبتلا به جنون نيست؛ او سالها همراه و همنشين شما بوده است. (22) او قطعا جبريل را در آن كرانه روشن مشاهده كرد. (23) و او در ابلاغ پيامهاى غيبى به شما، بخل نمىورزد. (24) و اين قرآن گفتار شيطان آن موجود رانده شده نيست. (25) پس شما به كجا مىرويد؟ (26) اين قرآن جز تذكارى براى جهانيان نيست. (27) ولى تنها كسانى از شما از آن بهره مىبرند كه بخواهند بر عبادت و اطاعت خدا پايدار باشند. (28) و شما چيزى را اراده نمىكنيد مگر اينكه خدا كه پروردگار جهانهاست آن را اراده كند. (29) سوره انفطار/ 82