ترجمه قرآن - ترجمه قرآن بر اساس الميزان

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن بر اساس الميزان جلد : 1 صفحه : 585

به‌نام خداوند گسترده‌مهر مهربان‌
چهره در هم كشيد و روى برتافت. (1)
بدان‌سبب كه آن نابينا نزد او آمد. (2)
تو چنين كردى در حالى‌كه نمى‌دانى، شايد او پند گيرد و كار شايسته كند و پاك گردد، (3)
يا هشيار شود و تذكر پيامبر براى او سودمند باشد و ايمان بياورد. (4)
امّا آن‌كس كه توانگر است، (5)
تو به او روى مى‌آورى و به او مى‌پردازى، (6)
در حالى‌كه بر تو گناهى نيست كه او ايمان نياورد و پاك نگردد. (7)
و امّا آن‌كس كه شتابان نزد تو آمد تا معارف دين را فراگيرد و پاك گردد، (8)
در حالى‌كه از خدا مى‌ترسيد، (9)
تو از او روى مى‌گردانى و به ديگرى مى‌پردازى. (10)
نه، مبادا چنين كنى، اين قرآن پندى است. (11)
پس هركه بخواهد، آن را ياد كند و پند گيرد. (12)
قرآن در صحيفه‌هايى ارجمند نوشته شده است؛ (13)
صحيفه‌هايى بلندمرتبه كه از هرباطل و بيهوده و تناقضى پاك گشته است. (14)
با دست فرشتگانى به سوى پيامبر فرستاده شده است، (15)
فرشتگانى كه بزرگوار و نيكوكارند. (16)
مرگ بر اين انسان كفرپيشه كه چقدر حق‌پوش است و با اين‌كه آثار تدبير خدا را در خود و جهان هستى مى‌نگرد باز هم ربوبيّت او را انكار مى‌كند. (17)
او را از چه چيزى آفريده است كه سزاوار طغيان باشد؟ (18)
از نطفه‌اى ناچيز او را آفريد، سپس او و كارهايش را تقدير كرد. (19)
آن‌گاه راه درست را براى او آسان ساخت. (20)
سپس او را بميراند و در گورش نهاد. (21)
آن‌گاه چون بخواهد، او را حيات مى‌بخشد و برمى‌انگيزد. (22)
آيا او با ديدن اين‌همه آثار قدرت الهى، ربوبيت خدا را باور كرده است؟ هرگز، او هنوز آنچه را خدا به وى فرمان داده به جاى نياورده است. (23)
پس انسان بايد براى درك ربوبيّت خدا به خوراكى‌اش بنگرد و در آن دقّت كند، (24)
كه ما آب را به صورت باران چنان‌كه بايد فروريختيم، (25)
سپس زمين را با رويش گياهان به خوبى شكافتيم، (26)
و دانه در آن رويانديم، (27)
و درخت انگور و سبزى، (28)
و درخت زيتون و درخت خرما، (29)
و باغ‌هايى انبوه از درختان بزرگ، (30)
و ميوه و چراگاه. (31)
همه خوراكى‌ها را رويانديم تا شما و دام‌هايتان را بهره‌مند سازيم. (32)
اين جهان سرانجام به آخرت خواهد پيوست؛ پس هنگامى كه در صور دميده شود و آن بانگ شديد كركننده برآيد، (33)
روزى كه آدمى از برادرش مى‌گريزد، (34)
و از مادر و پدرش، (35)
و از همسر و پسرانش؛ (36)
زيرا هركسى از ايشان آن روز كارى دارد كه او را كفايت مى‌كند و از پرداختن به ديگران بازمى‌دارد، (37)
آرى، چون آن بانگ برآيد و قيامت برپا گردد، در آن روز چهره‌هايى تابانند، (38)
خندان و شادمانند. (39)
و چهره‌هايى در آن روز بر آنها غبار غم و اندوه نشسته است. (40)
و سياهى و تيرگى آنها را فرامى‌گيرد. (41)
اينان همان كافران بدكار گناه‌پيشه‌اند. (42)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن بر اساس الميزان جلد : 1 صفحه : 585

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست