5/ 89- 82 82. هراينه يابى سخترين مردمان دشمنى مر آنانى را كه گرويدند جهودان و آنانى كه انباز آوردند، و هراينه يابى نزديكترين ايشان دوستى مر آنانى را كه گرويدند آنانى را كه گفتند كه ما ترسايانيم. آنت به كه از ايشان دانشمندان و خداترسان و كه ايشان گردن كشى نكنند. 83. و چون شنوند آنچه فرو آورده شد به فرستاده، بينى چشمهاى ايشان را فرو چكد از اشك از آنچه شناختند از راستى، گويند: پروردگار ما! گرويديم، پس نويس ما را با گواهان. 84. و چيست ما را كه نگرويم به خداى و آنچه آمد ما را از راستى؟ و مىبيوسيم كه درآرد ما را پروردگار ما با گروه شايستگان. 85. پس پاداشت داد ايشان را خداى به آنچه گفتند بهشتهاى كه همىرود از زير آن جويها، جاويدان در آن، و آنت پاداشت نيكوكاران. 86. و آنانى كه نگرويدند و دروغ داشتند به نشانهاى ما، اينانت خداوندان آتش بزرگ. 87. اى آنانى كه گرويدند! حرام مكنيد پاكهاى آنچه حلال كرد خداى براى شما [147] و مگذريد از اندازه، بدرستى كه خداى دوست ندارد گذرندگان را از اندازه. 88. و خوريد از آنچه روزى كرد شما را خداى گشاده پاك و ترسيد از خداى آنى كه شما به او گروندگان. 89. نگيرد شما را خداى به بيهوده در سوگندهاى شما و ليكن گيرد شما را به آنچه بستيد سوگندها را، پس پوشش آن خورانيدن ده درويش از ميانهترين آنچه خورانيد كسان خود را يا پوشانيدن ايشان يا آزاد كردن گردنى، پس هر كه نيابد، پس روزه سه روزها، آنت پوشيدن سوگندان شما چون سوگند خوريد، و نگاه داريد سوگندهاى خويش را، همچنانت پديد كند خداى براى شما نشانهاى خود را تا مگر شما سپاس داريد.