5/ 120- 117 117. نگفتم ايشان را مگر آنچه فرمودى مرا به آن كه پرستيد خداى را پروردگار من و پروردگار شما و بودم بر ايشان گواه، هنگامى كه بودم هميشه در ايشان، پس چون ستدى مرا، بودى تو نگهبان بر ايشان و تو بر هر چيزى گواه. 118. اگر عذاب كنى ايشان را پس ايشان بندگان تواند و اگر آمرزى ايشان را، پس تو، تو ارجمندى استواركار. 119. گفت خداى: اين روزى است كه سود دارد راستگويان را راست گفتن ايشان، ايشان راست بهشتهاى، همى رود از زير آن جويها، جاويدان در آن هميشه، خشنود خداى ازيشان و خشنود ايشان ازو، آنت فيروزى بزرگ. 120. مر خداى راست پادشاهى آسمانها و زمين و آنچه در ايشان و او بر هر چيزى تواناست. [154] انعام، مكّى، 165 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 6/ 3- 1 1. سپاس و ستايش مر خداى راست آنى كه آفريد آسمانها را و زمين، و كرد تاريكيها را و روشنايى را، باز پس آنانى كه نگرويدند به پروردگار خويش برابر مىدارند. 2. او آنى كه آفريد شما را از گل، باز پس پديد كرد هنگام زدى، و هنگام زدى نام برده نزد او، باز پس شما به گمان مىشويد. 3. و او خداى در آسمانها و در زمين، داند نهان شما را و آشكار شما را و داند آنچه اندوزيد.