7/ 69- 59 59. هراينه بدرستى كه فرستاديم نوح را به سوى گروه او پس گفت: اى [193] گروه! بپرستيد خداى را، كه نيست مر شما را از هيچ خدايى جز او بدرستى كه من مىترسم بر شما از عذاب روزى بزرگ. 60. گفت گفتند سران و مهينان از گروه او: بدرستى كه ما، هراينه مىبينيم ترا اى نوح در گمراهى پيدا و هويدا. 61. گفت نوح: اى گروه من! نيست با من هيچ گمراهى و لكن دريابيد كه من فرستادهام از پروردگار جهانيان. 62. همىرسانم شما را پيغامهاى پروردگار خويش و نيك خواهى همىكنم مر شما را و مىدانم من از كار خداى آنچه نمىدانيد شما. 63. ا و شگفت داشتيد كه آمد شما را پندى ياد كردى از پروردگار شما بر زبان مردى از شما تا كه بيم كند او شما را و تا بپرهيزيد و تا مگر شما بخشاييده شويد؟ 64. پس به دروغ داشتند ايشان او نوح را پس برهانيديم او را از طوفان و آنانى را كه بودند با او در آن كشتى چهل مرد و چهل زن و به آب فرو برديم آنانى را كه به دروغ داشتند نشانهاى حجتهاى ما را، از آنكه بدرستى كه ايشان بودند گروهى كوران كوردلان. 65. و فرستاديم به سوى عاد برادر اولى ايشان را در نسب نه در دين هود را، گفت هود: اى گروه من! بپرستيد خداى را كه نيست مر شما را از هيچ خدايى جز او. ا پس نه مىترسيد از خداى؟ 66. گفت گفتند آن سران و مهتران آنانى را كه نگرويدند از گروه او: بدرستى كه ما هراينه مىبينيم ترا اى هود در سبكسارى و تنگ خردى و بدرستى كه ما هراينه گمان مىبريم ترا از جمله آن دروغگويان. 67. گفت هود: اى گروه من! [194] نيست به من هيچ سبكسارى و ليكن دريابيد كه من فرستادهام از پروردگار جهانيان. 68. همىرسانم شما را پيغامهاى پروردگار خويش و من مر شما را نيك خواهىام استوار بر رسالت. 69. ا و شگفت داشتيد كه آمد شما را پندى از پروردگار شما بر زبان مردى از شما تا بيم كند شما را؟ و ياد كنيد آنگاه را كه چون گردانيد شما را از پى درآيندگان خليفتان اندر زمين از پس گروه نوح پسر ملك و بيفزود شما را در آفرينش شما گسترشى افزونئ يعنى بالا و قوت پس ياد كنيد نعمتهاى خداى را تا مگر شما رستگارى يابيد.