2/ 114- 107 107. ا ندانستى كه خداى مرو راست پادشاهى آسمانها و زمين و نيست مر شما را از فرود خداى از دوستى و نه يارى گرى. 108. يا مىخواهيد كه در خواهيد از فرستاده خويش همچنان كه در خواسته شد موسى از پيش و هر كه به جاى گيرد ناگرويدن را به گرويدن پس بدرستى كه گم كرد راستى راه. 109. دوست داشت بسيارى از خداوندان نامه اگر گردانيدندى شما را از پس گرويدن شما ناگروندگان بدخواهئ از [20] نزد تنهاى خويش از پس آنچه روشن شد مر ايشان را راست و درست پس درگذاريد و روى گردانيد تا آرد خداى فرمان خويش را بدرستى كه خداى بر هر چيزى تواناست. 110. و به پاى داريد نماز را و دهيد پاكئ خواسته را و آنچه پيش فرستيد براى خويشتن را از نيكى يابيد آن را نزد خداى بدرستى كه خداى به آنچه مىكنيد بينا. 111. و گفتند هرگز در نيايد به بهشت مگر آن كه باشد جهودان يا ترسايان آنت بيوسهاى ايشان بگوى آريد سخن روشن خود را اگر هستيد راستگويان. 112. آرى هر كه سپارد روى خويش را مر خداى را و او نيكوكار پس مرو را مزد او نزد پروردگارش و نه ترس بر ايشان و نه ايشان اندوهگين شوند. 113. و گفت جهودان نيست ترسايان بر چيزى و گفتند ترسايان نيست جهودان بر چيزى و ايشان مىخوانند نامه همچنانت گفت آنانى كه نمىدانند مانند گفتار ايشان پس خداى داورى كند ميان ايشان روز رستخيز در آنچه بودند در آن ناسازى مىكردند. 114. و كه ستمكارتر از آن كه باز داشت مزگتهاى خداى كه ياد كرده شود در آن نام او و كوشد [21] در ويرانى آن اينان نبود مر ايشان را كه درآيند آن را مگر ترسندگان مر ايشان را در نزديكتر رسوايئ و مر ايشان را در باز پسين عذابى بزرگ.