8/ 13- 4 4. اينان ايشان گروندگانند راست بىنفاق، هست مر ايشان را پايهگاهها نزد پروردگار ايشان و آمرزشى و روزى خوب بزرگوار. 5. چنانكه بيرون آورد ترا پروردگار تو از خانه تو به راست، و بدرستى كه گروهى از گروندگان هراينه دشوار دارندگانند. [218] 6. پيكار همىكنند با تو در راستى پس از آنچه پديد آمد درستى آن ايشان را كه تو نكنى الّا آنچه ترا فرمايند همانا كه گويى كه رانده مىشوند به سوى مرگ و ايشان همىنگرند به سوى مرگ. 7. و ياد كن آنگاه را كه وعده همىكند نويد داد شما را خداى يكى از آن دو گروه كاروان يا لشكر كه آن بحقيقت باشد مر شما را و دوست همىداريد كه نه خداوند ساز جنگ يعنى كاروان، باشد مر شما را و همىخواهد خداى كه پديد كند و آشكارا راست را يعنى حرب كردن شما با كافران به سخنان خويش يعنى به وعدههاش و ببرّد بيخ و بن پى آن ناگروندگان. 8. تا راست كند و آشكارا راست را و نيست كند ناراست را و اگر چه دشوار دارند گنهكاران يعنى كافران. 9. آنگاه كه فرياد همىخواستند از پروردگار خويش را پس پاسخ داد مر شما را كه: بحقيقت من يارى دهندهام شما را به هزارى از آن فرشتگان مقرّب از پى درآيندگان دمادم آيندگان. 10. و نكرد آن را مدد را خداى مگر مژدگانى و تا كه آرام گيرد به او دلهاى شما و نيست يارى مگر هست از نزد خداى. بدرستى كه خداى بىهمتاست درستكار. 11. آنگاه كه بپوشانيد شما را خواب سبك را از براى بىبيمى و بىترسى ازو و فرو همىفرستاد بر شما از آسمان آبى تا پاك گرداند شما را به آن آب و ببرد از شما ناپاكئ و وسوسه آن ديو و تا بربندد صبر و يقين بر دلهاى شما و استوار گرداند به آن پايها را بر اسلام. 12. آنگاه پيغام همىكرد [219] پروردگار تو به سوى فرشتگان كه مؤمنان را مدد دهند كه بحقيقت من با شماام به قوت و نصرت پس استوار گردانيد بر جاى بداريد آنانى را كه گرويدند، زودا كه در افكنم در دلهاى آنانى كه نگرويدند بيم و ترس را پس مىزنيد زبر گردنها يعنى سرهاى ايشان را و بزنيد از ايشان هر سر انگشتى را اندامى و بندى را. 13. آنت دست دادن مؤمنان را بر ايشان بود به سبب اينكه ايشان خلاف كردند و ناسازى، خداى را و پيغمبر او را، و هر كه خلاف كند خداى را و فرستاده او را پس بدرستى كه خداى سخت عقوبت است.