9/ 26- 19 19. ا كرديد گردانيديد، برابر داشتيد آب دادن حاجيان و آبادانى آبادان كردن آن مزگت شكوهمند همچو ايمان آنى كه [234] گرويد به خداى و روز بازپسين و كوشش كرد در راه خداى؟ برابر نباشند و يكسان نزد خداى [1] ... و خداى راه ننمايد گروه ستمكاران. 20. آنانى كه گرويدند و خان و مان گذاشتند به موافقت پيغمبر عليه السّلام و كوشش كردند در راه خداى به خواستههاى خويش و تنهاى خويش بزرگتراند به پايهگاه نزد خداى. و اينان ايشان رستگانند. 21. مژده همىدهد ايشان را پروردگار ايشان به بخشايشى از خويش و خشنودى و بهشتهاى كه مر ايشان راست در آن بهشتها نعمت هميشه. 22. جاويد ماندگان در آن هميشه. بدرستى كه خداى نزد اوست مزدى بزرگ. 23. اى آنانى كه گرويدند! فرا مگيريد پدران خويش را و برادران خويش را ياران و دوستانى اگر برگزينند دوست دارند ناگرويدن را بر گرويدن. و هر كه دوست گيرد ايشان را از شما پس اينان ايشان ستمكارانند. 24. بگوى يا محمد آن كسانى را كه از هجرت باز ايستادند، اگر باشد پدران شما و پسران شما و برادران شما و زنان شما و خويشان و تبار شما و خواستههاى كه اندوختيد فرا دست آورديد آن را و بازرگانى كه همىترسند از ناروايئ آن و آرامگاههاى كه همىپسنديد آن را به مكّه دوستر به سوى شما [235] از خداى و ازين فرستاده او و كوشيدن به غزو در راه او پس چشم داريد تا كه بيارد خداى فرمان خويش را به عذاب روز بدر. و خداى راه ننمايد درين جهان به حجّت آن گروه را بيرون آيندگان از فرمان. 25. هراينه هراينه يارى داد شما را خداى در جايهاى بسيار و نيز در روز حنين نصرت كرد شما را آنگاه به شگفت آورد شما را بسيارى و انبوهى شما تا گفتند كه غلبه نكنند ما را از اندكى ايشان پس بىنياز نكرد باز نداشت بسيارى شما از شما هيچ چيزى و تنگ شد بر شما روى زمين با آنكه فراخ بود فراخى خويش بازپس برگشتيد از دشمنان پشت دهندگان به هزيمت. 26. باز پس فرود آورد خداى آرامش خويش را بر اين فرستاده پيغمبر خويش و بر اين گروندگان و فرو آورد لشكرهاى فرشتگان كه نديديد آن را و شكنجه كرد به كشتن و اسير كردن و گرفتن مالهاى ايشان آنانى را كه نگرويدند. و آنت پاداشت ناگروندگان. [1]. م: ناخوانا