ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 164

9/ 66- 58
58. و هست از ايشان آنى كسى كه عيب همى‌كند ترا در صدقه‌ها قسمت غنايم پس اگر داده شوند از آن خشنود شوند و اگر داده نشوند از آن به مراد ناگاه در حال ايشان خشمگين شوند.
59. و اگر كه بحقيقت ايشان خشنود شدندى آنچه داد ايشان را خداى و اين و فرستاده او و گفتندى [242] بسنده ماست خداى، زودا كه دهد ما را خداى از افزونئ و نيكويى خويش و نيز اين فرستاده او نصيب كند ما را از آن كه ما به خداى آهنگ كنندگانيم به اميد، تا ما را ثواب دهد و عقاب از ما بگرداند.
60. هراينه هراينه دادنيهاى به صدق زكاتها مر درويشان نيازمندان راست و مر گدايان بيچارگان را و مر كنندگان كار كاركنان را بر آن صدقات و مر فراهم آورده شد دلهاى ايشان و در گشادن گردنها از بند بندگى يعنى مكاتبان و وام داران و تاوان داران و در راه خداى غازيان يا حاجيان و راه‌گذرى يعنى خداوند و ملازم او پسر راه. پديد كرده از خداى. و خداى داناست به مواضع صدقات استوار كار حكم كننده به قسمت آن.
61. و هستند از ايشان آنانى كه مى‌آزارند مى‌رنجانند پيغمبر را و همى‌گويند او گوشى شنونده است. بگوى، تو اى محمّد كه او گوش شنونده نيكى است مر شما را همى‌گرود به خداى و باور دارد مر گروندگان را و سبب بخشايشى است مر آنانى را كه گرويدند از شما. و آنانى كه مى‌آزارند مى‌رنجانند فرستاده خداى را مر ايشان راست عذابى دردناك.
62. سوگند همى‌ياد كنند به خداى مر شما را تا كه خشنود كند شما را ايشان و خداى و فرستاده او سزاوارتر به اين كه خشنود كنند او را اگر هستند گروندگان.
63. ا ندانستند كه بحقيقت شأن اين است كه هر كه خلاف كند نسازد خداى را و فرستاده او را پس بدرستى كه مرو راست آتش دوزخ، جاويدان در آن؟ آنت رسوايى است خوارى بزرگ.
64. همى‌ترسند پرهيزند دورويگان كه فرستاده شود بر ايشان سوره كه آگاه كند بكند ايشان را به آنچه هست در دلهاى ايشان. بگو، فسوس مى‌داريد [243] كه خداى بيرون آرنده پديد كننده است آن را كه همى‌ترسيد پرهيزيد از آن.
65. و اگر پرسى ايشان را، هراينه گويند كه بحقيقت بوديم كه در سخن نابكار در مى‌آمديم و مى‌گفتيم و بازى همى‌كرديم. بگوى ا به خداى و به آيتهاى حجّتها او و به اين فرستاده او بوديد كه فسوس مى‌داريد؟
66. پوزش مخواهيد عذر مياريد از آن كه بحقيقت ناگرونده گشتيد پس گرويدن خويش پس از گرويدن [1] خويش، اگر گذرانيم گذاريم از گروهى از شما عذاب كنيم گروهى را به سبب اينكه ايشان بودند گنه‌كاران.

[1]. م: «گرديدن»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 164

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست