2/ 186- 180 180. نوشته شد بر شما چون فراز آيد يكى شما مرگ اگر گذارد مر خواسته را اندرز كردن براى پدر و مادر و خويشان به نيكى سزا و درست بر پرهيزكاران. 181. پس هر كه دگر كند آن را پس آنچه شنيد آن را پس هراينه گناه آن بر آنانى كه ديگر كنند آن را بدرستى كه خداى شنواست دانا. 182. پس هر كه ترسد از اندرز كننده چسبيدنى يا بزهاى پس بسامان كند [33] ميان ايشان پس نه گناهى برو بدرستى كه خداى آمرزگار بخشايشگر. 183. اى آنانى كه گرويدند نوشته شد بر شما روزه همچنان كه نوشته شد بر آنانى كه از پيش شما تا مگر شما پرهيزيد. 184. روزهاى شمارده پس هر كه باشد از شما بيمار يا بر سفرى پس شمارى از روزهاى ديگرها و بر آنانى كه توانند آن را بدلى خوردنئ درويشى پس هر كه به خوشدلى كند نيكى پس آن بهتر مرو را، و كه روزه داريد به مر شما را اگر هستيد كه مىدانيد. 185. ماه رمضان آنى كه فرو آورده شد در آن نبى راه نمودنى مردمان را و روشنان از راه راست و جدايى پس هر كه دريابد از شما ماه را پس روزه دارد آن را و هر كه باشد بيمار يا بر سفرى پس شمارى از روزهاى ديگران مىخواهد خداى به شما آسانى را و نمىخواهد به شما دشوارى و تا تمام كنند شمار را و تا به بزرگى ياد كنند خداى را بر آنچه نمود ايشان را و تا مگر شما سپاس دارى كنيد. 186. و چون پرسند ترا بندگان من از من [34] پس من نزديكام، پاسخ دهم خواندن خواننده را چون خواند مرا، پس پاسخ كنندا مرا و گروندا به من تا مگر ايشان راه يابند.