ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 234

16/ 93- 86
86. و چون بيند آنانى كه انباز آوردند انبازان خويش را، گفتند: پروردگار ما! اينان انبازان مااند آنانى كه بوديم همى‌خوانديم از فرودت. پس اندازند به ايشان گفتار را، بدرستى كه شما هراينه دروغ گويانيد.
87. و اندازند به خداى آن روز، آشتى را و گم شود از ايشان آنچه بودند كه همى‌ساختند.
88. آنانى كه نگرويدند و بازداشتند از راه خداى افزوديم ايشان را عذابى زبر عذاب به آنچه بودند كه تبه‌كارى همى‌كردند.
89. و روزى كه برانگيزيم در هر گروهى گواهى بر ايشان از تنهاى ايشان و آورديم ترا گواه بر اينان و فرو آورديم بر تو قرآن را پديد كردنى مر هر چيزى و راه نمودنى و بخشايشى و مژده مر گردن نهندگان را.
90. بدرستى كه خداى همى‌فرمايد به داد و نيكويى كردن و دادن خداوند خويشى و باز همى‌دارد از زشت و ناشناخته و ستم كردن. پند همى‌دهد شما را تا مگر شما پند گيريد.
91. و به سر بريد به پيمان خداى چون پيمان بستيد و مشكنيد سوگندان را پس استوار كردن آن، و بدرستى كه كرديد [347] خداى را بر خويشتن پذرفتارى. بدرستى كه خداى مى‌داند آنچه مى‌كنيد.
92. و مباشيد همچو آن زنى كه واكرد رشته خويش را از پس نيرو تاب بازدادنى. فرا همى‌گيريد سوگندهاى خويش را فريفتى در ميان خويش كه باشد گروهى آن افزون‌تر از گروهى. هراينه آزمون مى‌كند خداى به آن، و هراينه پيدا كند مر شما را روز رستخيز آنچه بوديد در آن كه ناسازى همى‌كرديد.
93. و اگر خواستى خداى، هراينه كردى گروهى يكى و ليكن گمراه كند آن را كه خواهد و راه نمايد آن را كه خواهد و هراينه پرسيده شويد از آنچه بوديد كه همى‌كرديد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 234

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست