ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 243

17/ 63- 55
55. و پروردگارت داناتر است به آنى كه در آسمانها و زمين و هراينه افزونى داديم برخى پيغمبران را بر برخى و داديم داود را نوشته.
56. بگوى، خوانيد آنانى را كه گمان برديد از فرود او! پس نتوانند باز بردن گزند از شما و نه گردانيدنى. [360]
57. اينان آنانى‌اند كه مى‌خوانند مى‌جويند به پروردگار خويش نزديكى، كدام ايشان نزديكتر است و اميد مى‌دارند بخشايش او را و همى‌ترسند از عذاب او، بدرستى كه عذاب پروردگارت هست ترسيده شده.
58. و نيست هيچ دهى مگر ما نيست كنندگان آنيم پيش روز رستخيز يا عذاب كنندگان آنيم عذابى سخت، هست آنت در نامه نوشته.
59. و نه بازداشت ما را كه فرستيم به نشانها مگر كه به دروغ داشت به آن پيشينگان و داديم گروه صالح را شتر ماده را پيدا و روشن پس ستم كردند به آن و نمى‌فرستيم به نشانها مگر ترسانيدنى.
60. و چون گفتيم مر ترا بدرستى كه پروردگارت فرا رسيد به مردمان و نكرديم نمايش خواب را آنى كه نموديم ترا مگر آزمايشى مر مردمان را و درخت نفريده در نبى. و مى‌ترسانيم ايشان را پس نمى‌افزايد ايشان را مگر گذشتنى از اندازه بزرگ.
61. و چون گفتيم مر فرشتگان را كه سجده كنيد مر آدم را پس سجده كردند مگر ابليس. گفت: ا سجده كنم مر آنى را كه آفريدى گلى؟
62. گفت: آگاه كن مرا اين كه افزونى دادى بر من [361] اگر زمان دهى مرا تا روز رستخيز هراينه لويشه نهم فرزندان او را مگر اندكى.
63. گفت: برو. پس هر كه پى‌روى كند ترا ازيشان پس بدرستى كه دوزخ پاداشت شماست پاداشتى تمام.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 243

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست