ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 248

17/ 111- 109
109. و مى‌افتند مر زنخها همى‌گريند و مى‌افزايد ايشان را ترس.
110. بگوى، بخوانيد خداى اللّه را يا خوانيد رحمن را. هر كدام را كه خوانيد پس مرو راست نامها نيكوتر و آواز بلند مكن به نماز خويش و پست مكن به آن و بجوى ميان آنت راهى.
111. و گوى سپاس و ستايش مر خداى راست آنى كه فرا نگرفت فرزندى را و نبود مرو را انبازى در پادشاهى و نبود او را يارى از خوارى و بزرگ دار او را بزرگ داشتنى.
كهف، مكّى، 110 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم [368] 18/ 9- 1
1. سپاس و ستايش مر خداى راست آنى كه فرو فرستاد بر بنده خويش نوشته و نكرد مرو را كژئ.
2. راست تا بيم كند عذابى سخت از نزد او و مژده دهد گروندگان را آنانى كه همى‌كنند شايسته‌ها كه مر ايشان راست مزدى نيكو.
3. درنگ كنندگان در آن هميشه.
4. و بيم كند آنانى را كه گفتند: فرا گرفت خداى فرزندى.
5. نيست مر ايشان را به آن از دانشى و نه مر پدران ايشان را. بزرگا سخنا كه بيرون مى‌آيد از دهنهاى ايشان.
نمى‌گويند مگر دروغى.
6. پس مگر تو كشنده تنت را بر پيهاى ايشان اگر نگروند به اين سخن اندوه.
7. بدرستى كه ما كرديم آنچه بر زمين آرايشى مر آن را تا آزماييم ايشان را، كدام ايشان نيكوتر كردار؟
8. و بدرستى كه ما هراينه گردانندگانيم آنچه بر آن خاكى خشك.
9. يا پنداشتى كه خداوندان غار و تخته نوشته، بودند از نشانهاى ما شگفتى.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 248

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست