ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 278

21/ 79- 67
67. تف مر شما را و مر آن را كه مى‌پرستيد از فرود خداى، ا پس هيچ خرد نداريد؟
68. گفتند نمرود و قوم او: بسوزانيد او را ابراهيم را يعنى تا چنان پاره شود كه خدايان شما را پاره كرد و يارى دهيد خدايان خويش را اگر هستيد باشيد كنندگان كارى يعنى اگر خواهيد كرد نصرت.
69. گفتيم: اى آتش! باش سرد خنك با سرما و با سلامت و بى‌آفت بر ابراهيم و ابراهيم در آن وقت شانزده ساله بود.
70. و خواستند به او سگالش بد پس گردانيديم ايشان را زيان‌كارتران.
71. و رهانيديم او را يعنى ابراهيم را از نمرود و قوم او و لوط بن هاران را نيز يعنى برادرزاده ابراهيم و از زمين عراق بياورديم لوط را به سوى آن زمين آورديم يعنى زمين شام كه بركت كرديم در آن مر جهانيان را.
72. و بخشيديم مرو را اسحاق نام پسرى كه خواسته بود و يعقوب نام نبيره افزونى بر آنچه خواسته بود و همه را گردانيديم شايستگان و بسامان.
73. و گردانيديم ايشان را پيشوايانى پيش دوانى خلق را تا به ايشان اقتدا كنند اندر خير كه راه مى‌نمايند ايشان را به فرمان ما يعنى فرموديم و پيغام داديم بديشان كردن نيكيها را و به پاى داشتن نماز و دادن زكوة و بودند ما را پرستندگان اندر هر وقتى.
74. و لوط را داديم او را حكم كردن ميان خصمان درست‌كارى و درست گويى و دانشى كه بدان جدا كند حق از باطل و رهانيديم او را [414] از آن ده يعنى سدوم آنى كه بود همى‌كرد پليديها را و كارهاى ناشايست. بدرستى كه ايشان بودند گروه بد بيرون آيندگان از فرمان حق.
75. و در آورديم اى فرود آورديم او را در بخشايش خويش يعنى نبوّت، بدرستى كه او از شايستگان است.
76. و ياد كن نوح را آنگاه كه خواند يعنى دعا كرد از پيش، پس پاسخ داديم اجابت كرديم او را پس برهانيديم او را و كسان او را از اندوه سخت بزرگ يعنى طوفان.
77. و يارى داديم او را از آن گروه آنانى كه به دروغ داشتند نشانهاى حجّتها ما را، بدرستى كه ايشان بودند گروه بد پس غرقه كرديم ايشان را همه را.
78. و ياد كن داود را و پسر او را و ياد كن سليمان را، آنگاه كه داورى مى‌كردند در آن كشت و گويند رزى بود و خوشه انگور برآورده، چون به شب پراكنده شدند بچريدند در آن گوسفندان آن گروه و بوديم مر داور ايشان را گواهان دانايان و حاضران به علم.
79. پس دريابانيديم آن قضيّه را سليمان پسر داود را و هر يكى را از داود و سليمان داديم درستى گفتار و دانشى و رام كرديم و به فرمان كرديم با داود كوهها را تا تسبيح همى‌كنند با مرغان و مرغان را هم چنان و بوديم كنندگان آن كرامات با داود يعنى كسى ديگر آن نتواند كرد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 278

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست