23/ 23- 8 8. و آنانى كه ايشان مر زينهاريهاى خويش را و پيمانهاى خويش را نگاه دارندگانند. 9. و آنانى كه ايشان بر نمازهاى خويش نگاه همىدارند و خشوع به جاى آرند [1] و مداومت مىكنند. 10. اينان ايشان ميراث گيرندگانند. 11. آنانى كه ميراث گيرند بهشت برترين را ايشان در آن جاويدانند. 12. و هراينه بيافريديم مردم را يعنى آدم را از صافى كشيده از گل. 13. باز پس گردانيم آن را آب پشتى آب چكيده در آرامگاهى [432] استوار يعنى رحم مادران تا آنگاه كه به وقت خويش رسد. 14. بازپس آفريديم آن آب پشت را پس از چهل روز خون بسته، پس آفريديم آن خون بسته را پس از چهل روز پاره گوشت، پس آفريديم آن پاره گوشت استخوانها پس پوشانيديم آن استخوانها را گوشتى باز پس آفريديمش آفرينشى ديگر يعنى روح. پس بزرگا خداى نيكوترين اندازهكنندگان. 15. باز بدرستى كه شما پس آن هراينه مردگان باشيد. 16. باز بدرستى كه شما روز رستخيز برانگيخته شويد. 17. و هراينه هراينه آفريديم زبر شما هفت آسمان ته بر ته طبقها [2] ... و نبوديم و نيستيم از اين آفرينش بىآگاهان يعنى آسمان را نگاه داريم. 18. و فرو فرستاديم از آسمان ميغ آبى يعنى باران به اندازه كه خواستيم، پس آرام داديم او را در زمين در منابع عيون و قنوات و ما بر بردن آن هراينه توانايانيم. 19. پس آفريديم از براى شما به آن آب بوستانها از خرما بنان و درختان انگور، مر شما راست در آن بوستانها ميوههاى بسيار و از آن ميوهها همىخوريد زمستان و تابستان. 20. و نيز گفت: و درختى را كه بيرون مىآيد يعنى زيتون از كوه فلسطين مىرويد بروياند با روغن روغن را و نان خورشى را مر خورندگان را. 21. و بدرستى كه مر شما راست در چهارپايان هراينه اندازه گرفتنى از پى فرا رفتنى خورانيم شما را از آنچه در شكمهاى ايشان است يعنى شير و مر شما راست در آن سودمنديها بسيار و از آن همىخوريد يعنى از گوشت و درّ و نسل ايشان. 22. و بر آن چهارپايان و بر كشتىها برداشته شويد اندر برّ و بحر. [433] 23. و هراينه هراينه فرستاديم نوح را به سوى گروه خويش. پس گفت نوح: اى گروه من! بپرستيد به يگانگى خداى را كه نيست شما را هيچ خدايى جز او، ا پس نمىترسيد كه او را انباز مىگوييد؟ [1]. م: «آرد» [2]. م: ناخوانا