24/ 30- 22 22. و سوگند مخوردا تقصير مكندا خداوندان افزونى از شما و فراخ دستى و خداوندان فراخ عيشى كه بدهند صدقه خداوندان خويشى را و درويشان را و هجرت كنندگان وطن خويش گذارندگان در راه خداى و درگذارنندا و روى بگردانندا از مكافات، ا هيچ دوست نمىداريد كه بيامرزد خداى مر شما را؟ و خداى آمرزگار است بخشاينده. 23. هراينه آنانى كه دشنام مىاندازند به زنا آزاد زنان پارسا را بىآگاهان از زنا گروندگان را از زنان نفرين كرده شدند در اين جهان و آن جهان و مر ايشان راست عذابى بزرگ. [446] 24. در آن روز گواهى دهد بر ايشان زبانهاى ايشان و دستهاى ايشان و پايهاى ايشان به آنچه بودند كه مىكردند. 25. در آن روز تمام دهد ايشان را خداى پاداشت ايشان را بسزا و بدانند كه خداى او راست است و خداى بسزا پيدا. 26. پليدكاران از زنان مر پليدكاران راست از مردان و پليدكاران از مردان مر پليدكاران راست از زنان و پاكان از زنان فراخورد و شايسته مر پاكان راست از مردان و پاكان از مردان مر پاكان [1] راست از زنان. اينان يعنى [2] ... بيزاران و پاكاناند از آنچه همىگويند بر ايشان از دروغ و بهتان. مر ايشان راست آمرزشى و روزى خوب و بزرگ يعنى بهشت. 27. اى آنانى كه گرويديد. در مياييد خانههاى را كه نه خانههاى شما باشد جز مگر خانههاى خويش تا دستورى خواهيد و سلام كنيد بر كسان آن خانهها. آنتان بهتر است مر شما را تا مگر شما پند پذيريد. 28. پس اگر نيابيد در آن خانهها كسى را پس در مرويد در آن خانهها تا كه دستورى داده شود مر شما را. و اگر گفته شود مر شما را بازگرديد از در، پس بازگرديد شما هم از در كه آن پاكتر است و شايستهتر مر شما را و خداى به آنچه همىكنيد داناست دانش بىنهايت. 29. نيست بر شما بزه كه درآييد در خانهها كه نه ساكن شده كسى در آن چون خانات و رباطات، در آن خانههاست منفعتى رختى مر شما را. و خداى مىداند آنچه آشكارا مىكنيد و آنچه [447] مىپوشيد. 30. بگو اى محمّد مر گروندگان را از مردان كه، فرو خوابانند پوشيده دارند از چشمهاى خويش و نگاه دارند اندامهاى پيش خويش را از حرام كه آن پاكتر است مر ايشان را، بدرستى كه خداى داناست و آگاه به آنچه مىكنند پنهان و آشكارا. [1]. م: پاكاران [2]. م: ناخوانا