24/ 64- 62 62. اين است و جز ازين نيست كه گروندگان آنانىاند كه گرويدند به خداى و به پيغمبر او و چون باشند با او بر كارى فراهم آرنده نروند تا دستورى خواهند ازو. هراينه آنانى دستورى خواهند از تو يا محمّد. اينان آنانى كه بگروند به خداى و پيغمبر او پس چون دستورى خواهند از تو اى محمّد از براى برخى از كار خويش، پس دستورى ده مر آن را كه خواهى از ايشان و آمرزش خواه براى ايشان از خداى، بدرستى كه خداى آمرزگار است بخشاينده. 63. مكنيد خواند پيغمبر را در ميان شما همچو خواندن برخى شما برخى را. هراينه مىداند خداى آنانى را كه خود را بيرون مىكشند پنهان بىدستور پيغمبر از ميان شما پناه گيرندهگان به يكديگر، پس بپرهيزدا آنانى كه خلاف مىكنند يعنى بيرون شوند از فرمان او از اينكه برسد ايشان را آشوبى و شورى آزمونى يا برسد ايشان را عذابى دردناك. 64. آگاه باشيد و بدانيد كه بدرستى كه مر خداى راست آنچه در آسمانهاست و زمين. هراينه داند آنچه را كه شما بر آنيد از خير و شر و آن روز بازگردانيده شوند به او پس آگاه كند ايشان را به آنچه كردند و خداى به هر چيزى داناست. فرقان، مكّى، 77 آيه [456] بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 25/ 3- 1 1. پاينده است هميشه بر آن صفتى كه هست آن خدايى كه فرو فرستاد قرآن جدا كننده را ميان حق و باطل بر بنده خويش محمّد تا باشد مر جهانيان را يعنى جن و انس را بيم كننده. 2. آن كه مرو راست پادشاهى آسمانها و زمين و فرانگرفت هيچ فرزندى و نبود نباشد او را هيچ انبازى در پادشاهى و آفريد هر چيزى را، پس اندازه كرد آن را اندازه كردنى. 3. و فرا گرفتند از فرود او خدايانى كه نيافرينند نتوانند آفريد هيچ چيزى را و ايشان آفريده مىشوند و نتوانند مر تنهاى خويشتن را زيانى و نه نيز سودى و نتوانند كه براى خود آفرينند مرگ را و نه نيز زندگانى را و نه نيز برانگيختن را كه خود را زنده كنند.