ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 311

25/ 77- 69
69. دو پاره كرده شود براى او عذاب در روز رستخيز و جاويد ماند درو خوار كرده شده.
70. مگر آن كسى كه بازگشت توبه كند و گرويد و كرد كند كارى شايسته، پس اينان بگرداند بدل كند خداى بديهاى ايشان را به نيكيها و هست خداى آمرزگار بخشاينده.
71. و هر كه بازگردد و كند كار شايسته، پس بدرستى كه او بازگردد به سوى خدا بازگشتنى به حقيقت.
72. و آنانى كه گواهى ندهند به دروغ و چون بگذرند بر بيهوده، بگذرند كريمان بزرگ كنندگان خود را به اعراض از آن لغو.
73. و آنانى‌اند كه چون پند داده شوند به نشانهاى پروردگار خويش، بر رو نيفتند بر آن كران و كوران.
74. و آنانى‌اند كه مى‌گويند: پروردگار ما! ببخش ما را از جفتان ما و فرزندان ما روشنى [465] چشمها و گردان ما را مر پرهيزكاران را پيش‌روى.
75. اينان پاداشت داده شوند بالاخانه درجه بلند بهشت به آنچه شكيبايى كردند و پيش آورده شوند در آن آفرينى و درودى.
76. جاويدان در آن. چه نيكا آن از جهت آرامگاهى و و از جهت جايگاه استادن.
77. بگو اى محمّد، چه باك دارد به شما پروردگار من اگر نه بودى خواندن فروتنى شما پس هراينه به دروغ داشتيد، پس زود باشد عذاب شما چفسان.
شعراء، مكّى، 227 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 26/ 4- 1
1. طول، سنا، ملك.
2. اينت سوره آيتهاى نامه يعنى قرآن پيدا كننده.
3. مگر شايد كه تو اى محمّد كشنده خويشتن را به سبب اينكه نباشند گروندگان.
4. اگر خواهيم فرو فرستيم بر ايشان از آسمان نشانى آيتى و عجيبه پس گردد گردنهاى ايشان مر آن را فروتنان يعنى تنهاى ايشان ميل نكندى به معصيت.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 311

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست