ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 320

26/ 227- 209
209. ياد كردى و پندى و نبوديم ستمكاران.
210. و فرو نيامد نياورد به آن قرآن را ديوان بل كه جبرئيل آورد.
211. و نشايد و نسزد مر ايشان را كه فرو آرند قرآن را و نتوانند كه چنين قرآن گويند.
212. كه ايشان از شنودن قرآن هراينه جدا كرده شدگانند.
213. پس مخوان با خداى خدايى ديگر را پس باشى از عذاب كرده شدگان.
214. و بيم كن و بترسان اى محمّد خويشاوندانت را نزديك‌تران.
215. و فرود آر و پست كن بال خويش را مر آنى را كه پى‌روى كرد ترا از گروندگان.
216. پس اگر نافرمانى كند ترا در دين، پس بگوى، كه من بيزارم از آنچه همى‌كنيد.
217. و كار باز گذار بر خداى بى‌همتا بخشاينده بر شما تا كفايت كند كيد دشمنان از شما.
218. آنى كه آن خداى همى‌بيند ترا آنگاه كه برخيزى از نماز هر جا كه باشى.
219. و گرديدن ترا در صف سجده‌كنان نمازكنان.
220. بدرستى كه او شنواست دانا.
221. هيچ آگاه كنم شما را كه بر آنكه كه فرو مى‌آيد ديوان؟
222. فرو آيند بر هر دروغ‌گويى بزه كارى.
223. در افكنند دروغها [479] در گوش را و بيشتر ايشان دروغ‌گويانند.
224. و قافيه‌گويان پى‌روى كند ايشان را گمراهان.
225. ا نمى‌بينى كه ايشان در هر وادى از سخن ناحق سرگشته همى‌گردند.
226. و اينكه ايشان مى‌گويند آنچه نمى‌كنند يعنى لاف زنند در مدح و گزاف گويند در هجو.
227. مگر آنانى كه گرويدند و كردند كارهاى نيك شايسته و ياد كردند خداى را بسيار و كينه كشيدند از پس آنچه ستم كرده شدند. و زودا كه داند آنانى كه ستم كردند كه به كدام بازگشت بازگردند پس مرگ خويش.
نمل، مكّى، 93 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 27/ 2- 1
1. سوگند به طول خداى و سناى او لطيف السميع اينت سوره آيتهاى قرآن است نبى و نامه آيات هويدا.
2. رهنمايى و مژده مر گروندگان را.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 320

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست