33/ 22- 16 16. بگو يا محمّد، هرگز سود ندارد شما را گريختن اگر گريزيد از مرگ يا كشتن كه بر شما نوشتهاند و آنگاه برخوردار نشويد مگر اندكى يعنى تا اجل تمام شما. 17. بگو، كيست آنى كه نگاه دارد شما را از خداى اگر خواهد به شما بدئ يعنى هزيمتى يا خواهد به شما بخشايشى يعنى نصرتى و نيابند مر خويشتن را از فرود خداى دوستى و نه يارى گرى كه از عذاب نگاه دارد. 18. هراينه مىداند خداى بازدارندگان را جهودان و عبد اللّه ابىّ منافق از شما و از پيغمبر بازدارند و گويندگان را كه گويند دست از محمد بداريد مر برادران خويش را بياييد به سوى ما و به او به جنگ مشويد و نمىآيند به جنگ مگر اندكى از بهر دفعى يا تقريبى. 19. بخيلى كنندگان بر شما كه نتوانند ديد هيچ خير به شما پس چون پيش آيد ترس حرب، ببينى تو يا محمّد ايشان را كه همىنگرند به تو، همىگردد چشمهاى ايشان در سر از بد دلى و بيم همچو آن كسى كه تاسه مرگ گيرد و بيهوشى آمده شود بر او از مرگ پس چون برود ترس حرب دراز زبانى كنند [1] بيازارند شما را به زبانهاى تيزها بخيلى كنندگان بر نيكى مال دنيا كه هيچ چيز به شما نتوانند داد. اينان نگرويدند پس تباه كرد خداى كردارهاى ايشان اعمال منافقان و احزاب و هست آنت بر خداى آسان. 20. همىپندارند آن گروهان را لشكرهاى عرب كه نرفتهاند به هزيمت از بيم و اگر باز آيد يك بار ديگر آن گروهان كافران، دوست دارند منافقان مدينه كه اگر كاشكى ايشان باشندگان باديه در ميان عربان بيابان تا همىپرسيدندى از خبرهاى شما و اگر بودندى ايشان [536] در ميان شما كارزار جنگ نكردندى مگر اندكى نه به حسبت. 21. هراينه هراينه بود و هست شما را در پيغمبر خدا پىروى نيكو و آموختن آداب مر آن را كه بود اميد مىدارد از ثواب خداى و روز بازپسين را و ياد كند خداى را بسيار در رخا و بلا. 22. و چون ديد گروندگان آن گروهان، گفتند: اين آن است كه وعده كرد ما را خداى و پيغمبر او و راست گفت خداى و پيغمبر او و نيفزود ايشان را مگر باور داشتنى وعده خداى را و گردن نهادنى. [1]. م: «دراز زبانى كند»