35/ 17- 11 11. و خداى آفريد شما را از خاك يعنى آدم را باز پس از آب پشت باز پس گردانيد شما را جفتان گروهانى و نه بر دارد از هيچ ماده و ننهد مگر به دانش او، و زندگانى داده نشود از هيچ زندگانى دراز داده شده و هيچ كم كرده نشود از زندگانى او مگر در نامه نبشته يعنى لوح محفوظ. بدرستى كه آنت بر خداى آسان است. 12. و نه برابر باشد و يكسان دو دريا، اين يك دريا خوش مزهدار تشنگى شكن گوارنده آب آن، و اين ديگر دريا شور تلخ و از هر يكى همىخوريد گوشتى تازه و بيرون مىآريد زيورى كه مىپوشيد آن را و همىبينى كشتيها را در آن آب دريا شكافندگان آب پسينها تا بجوييد از افزونى و نيكويى آن و تا مگر شما سپاس داريد. 13. درآرد شب را در روز و درآرد روز را در شب و رام كرد آفتاب را و ماه را هر يكى از آن همىرود تا زمان زدى نام برده. آنتان خداى پروردگار شما، مرو راست پادشاهى. و آنانى كه مىخوانند به خدايى ايشان را از فرود او، پادشاهى ندارند هيچ پوست سفه خرما را. 14. اگر بخوانيد ايشان را نشنوند [1] خواندن شما را و اگر شنوند پاسخ ندهند شما را و روز رستخيز انكار كنند و كافر شوند به انباز آوردن شما و نه [556] آگاهاند ترا كس مانند آگاه به همه چيزها. 15. اى مردمان! شما نيازمندانيد به خداى و خداى او بىنياز است ستوده. 16. اگر خواهد ببرد هلاك كند شما را و بيارد آفرينش نو بدل شما از شما. 17. و نيست آن بدل آوردن بر خداى هرگز دشوار. [1]. م: «نه شنويد»