36/ 64- 47 47. و چون گفته شود مر ايشان را: هزينه كنيد از آنچه روزى دادتان خداى، گويد آنانى كه نگرويدند مر آنى را كه گرويدند: ا خوردنى دهيم آن را كه اگر خواهد خداى خوردنى دهدش؟ نيستيد شما مگر در گمراهى پيدا. 48. و مىگويند كى است خواهد بود اين نويد اگر هستيد راستگويان. 49. نمىپايند [1] مگر بانگى يگانه و آن بانگ اسرافيل است و قيل بانگ عزرائيل، گيرد ايشان [را] و ايشان پيكار كنند. 50. پس نتوانند اندرز كردنى و نه سوى [2] ... 51. [3] ... شود در آن شاخ پس ناگاه ايشان از گورها سوى [565] پروردگار ايشان شتابند. 52. گفتند: اى واى ما! كه برانگيخت ما را از خواب گاه ما؟ اين آن است كه نويد داد خداى و راست گفتند پيغامبران. 53. نبودى مگر بانگى يگانه پس ناگاه ايشان همه نزد ما آورده شدگان. 54. پس امروز نه ستم كرده شود هيچ تنى چيزى را و نه پاداشت داده شوند مگر آنچه بوديد كه مىكرديد. 55. هراينه ياران بهشت امروز در كارى خوش منشانند شادان و نازان. 56. ايشان و جفتان ايشان در سايهها باشند بر تختها تكيهزدگان. 57. مر ايشان راست در آن ميوه و مر ايشان راست آنچه آرزو مىكنند. 58. درودى گفتارى از پروردگار هميشه بخشاينده. 59. و جدا شويد امروز اى گناهكاران. 60. ا نفرمودم شما را اى پسران آدم كه مپرستيد ديو را؟ هراينه كه وى مر شما راست دشمنى پيدا. 61. و كه بپرستيد مرا اين است راه راست. 62. و بدرستى كه گمراه كرد شيطان از شما گروهى را بسيار، ا پس نبوديد هوش مىداشتيد؟ 63. اين دوزخ است آنكه بوديد نويد داده مىشديد. 64. در آييدش امروز به آنچه بوديد كه نمىگرويديد. [1]. م: «نمىيابند» [2]. م: ناخوانا [3]. م: ناخوانا