ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 383

37/ 98- 69
69. بدرستى كه ايشان يافتند پدران خود را گمراهان.
70. پس ايشان بر پيهاى ايشان همى‌شتافتند.
71. و هراينه گمراه شد پيش از ايشان بيشتر پيشينيان.
72. و هراينه هراينه فرستاديم در ميان ايشان بيم‌كنندگان يعنى رسولان.
73. پس بنگر نگاه كن، چگونه بود سر انجام آن بيم كردگان؟
74. مگر بندگان خداى ويژه كنندگان دين.
75. و هراينه بخواند ما را نوح پس هراينه نيك پاسخ كنندگان‌ايم كه به يك سيهه او همه را هلاك كرديم.
76. و برهانيديم او را و خاندان او را اهل دين او را از آن اندوه بزرگ يعنى از عذاب طوفان.
77. و كرديم فرزندان او را سام، حام و يافث كه ايشان ماندگان.
78. و گذاشتيم برو در پسينيان ثناى نيكو.
79. و آن اين است كه: درود باد و آفرين بر نوح در جهانيان.
80. كه ما همچنان پاداشت دهيم نيكوكاران را.
81. بدرستى كه او از بندگان ما گروندگان. [572]
82. باز پس به آب فرو برديم آن ديگران را.
83. و بدرستى كه از پى‌روان اوست فرزندان او و گروه او هراينه ابراهيم.
84. چون آمد پروردگار خويش را به دلى رسته از حبّ دنيا.
85. چون گفت ابراهيم مر پدر خويش را و گروه خويش را: چه چيز را و چيست آنكه مى‌پرستيد؟
86. ا دروغى را خدايانى فرود خداى همى‌خواهيد؟
87. پس چيست گمان شما به پروردگار جهانيان؟
88. پس نگريست ابراهيم نگريستنى در ستارگان.
89. پس گفت: هراينه من بيمارم.
90. پس برگشتند ازو روى گردانندگان پشت دهندگان.
91. پس بگشت به سوى خدايان ايشان بتان پس گفت: ا نمى‌خوريد؟
92. چيست مر شما را كه سخن نمى‌گوييد؟
93. پس برگشت بر ايشان و مى‌زد زدنى به دست راست.
94. پس روى آوردند به سوى او همى‌شتافتند.
95. گفت ابراهيم: ا شما مى‌پرستيد آنچه خود مى‌تراشيد؟
96. و خداى عز و جل آفريد شما را و آنچه شما مى‌كنيد.
97. گفتند نمرود و قوم او: برآوريد براى او ديوارى داشى و آتش دانى، پس اندازيد او را در آن آتش بزرگ.
98. پس خواستند به او سگالش بد پس كرديم ايشان را فروتنان.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 383

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست