37/ 182- 154 154. نيست مر شما را، چگونه داورى مىكنيد؟ 155. ا پس پند نمىگيريد؟ نينديشيد تا چه مىگوييد. 156. يا شما راست حجّتى هويدا از كتابى. 157. پس بياريد كتاب شما را خويش را كه از آنجا مىگوييد اگر هستيد راستگويان. 158. و كردند يعنى گفتند ميان او و ميان پريان پيوستگى و هراينه هراينه دانست پريان كه ايشان هراينه آوردهشدگاناند در دوزخ. 159. پاكى خداى از آنچه صفت مىكنند به ناسزا. 160. مگر بندگان خداى ويژه كنندگان. 161. پس بدرستى كه شما و آنچه مىپرستيد. 162. نيستيد شما برو بىراهكنندگان كسى را. 163. مگر آنى را كه او [576] در شونده دوزخ است در علم خداى. 164. و نيست از ما هيچ فرشته مگر مر او راست جاى استادنى دانسته. 165. و بدرستى كه ما هراينه ما صف زنندگانيم در مقام عبادت. 166. و بدرستى كه ما هراينه ما به پاكى ياد كنندگانيم. 167. و بدرستى كه بودند كافران مكّه هراينه همىگويند. 168. اگر كه نزد ماستى پندى و كتابى و رسولى از پيشينيان. 169. هراينه بودى ما بندگان خداى ويژه كنندگان. 170. پس نگرويدند چون رسول آمد به آن پس زودا كه بدانند ضلالت خويش. 171. و هراينه پيشى گرفت سخن ما مر بندگان را فرستادگان يعنى رسولان و مؤمنان. 172. بدرستى كه ايشان هراينه ايشان يارى كرده شدگان. 173. و بدرستى كه سپاه ما هراينه ايشان به آيندگانند. 174. پس بگرد از ايشان روىگردان از مكافات ايشان تا هنگامى هلاكت ايشان. 175. و ببين و چشمدار و نگه كن ايشان را پس زودا كه ببينند عذاب را. 176. ا پس به عذاب ما شتابزدگى مىكنند؟ 177. پس چون فرو آيد عذاب به پيرامن ايشان به خان و مان ايشان پس بدا بامداد چه بد بامدادى بيم كرده شدگان. 178. و بگرد و روى گردان از مكافات ايشان تا هنگامى هلاكت ايشان. 179. و ببين و چشم مىدار پس زودا كه بينند نصرت و عذاب را. 180. پاكى پروردگار تو خداوند عزت و غلبه از آنچه صفت مىكنند. 181. و درود و آفرين باد بر فرستاده شدگان به پيغمبرى. 182. و سپاس و ستايش و آزادى مر خداى راست كه پروردگار جهان و جهانيان. ص، مكّى، 88 آيه