39/ 15- 7 7. اگر نگرويد زيان شما را دارد از آنكه خداى بىنياز است از شما و نپسندد بندگان خود را ناگرويدن را و ناسپاسى را و اگر سپاس داريد بپسندد شما را و برندارد هيچ بردارنده بار گناه ديگرى. باز به سوى پروردگار شماست بازگشت شما، پس بياگاهاند شما را به آنچه بوديد كه همىكرديد بدرستى كه او داناست به خداوند بيناييهاى دلها سينهها. 8. و چون ببسايد برسد مردم را گزندى رنجى، خواند پروردگار خويش را بازگردنده به سوى او، باز چون بدهد او را نعمتى آسايشى و نيكوداشتى از فضل خود، فراموش كند آنچه بود كه مىخواند به سوى او از پيش و كند يعنى گويد خداى را همتايان تا گمراه كند از راه او. بگو يا محمّد، برخوردار باش به ناگرويدن و ناسپاسى تو اندكى مايه، از آن كه تو از اهل آتشى دوزخى. 9. يا آن كه او ايستاده است درگاههاى شب روى بر زمين نهنده گاهى و بر پاى ايستنده گاهى، همىترسد از عذاب آن جهان و اميد همىدارد بخشايش پروردگار خويش را. بگو يا محمّد، هيچ برابر شود و يكسان بود آنانى كه مىدانند و آنانى كه نمىدانند؟ هراينه پند گيرد [586] خداوندان خردها. 10. بگو يا محمّد، اى بندگان من آنانى كه گرويدند! بترسيد از پروردگار خويش مر آنانى را كه نيكويى كردند در اين جهان نيكويئ درين جهان و در آن جهان. و زمين بهشت خداى فراخ است. هراينه تمام داده شود شكيبايان را مزد ايشان را به بىشمار. 11. بگوى يا محمّد، هراينه من فرموده شدم كه بپرستم خداى را ويژه كننده او را اين كيش را. 12. و فرموده شدم مر اين را كه باشم نخستين مسلمانان. 13. بگو يا محمّد، بدرستى كه من همىترسم اگر نافرمانى كنم پروردگار خويش را از عذاب روزى بزرگ. 14. بگو، خداى را پرستم ويژه كننده او را براى [او] كيش خويش. 15. پس بپرستيد آنچه خواهيد از فرود او. بگو يا محمّد، هراينه زيانكاران آنانىاند كه زيانكار شوند از جهت تنهاى خويش و كسان خويش در روز رستخيز. بدان كه آنت او زيانكارى است پيدا و هويدا.