40/ 55- 44 44. پس زودا كه ياد كنيد آنچه مىگويم مر شما را از پند و نصيحت و همىبازگذارم كار خود را به سوى خدا بدرستى كه خداى بيناست به حال بندگان خويش. 45. پس نگاه داشت او را خداى از بديهاى آنچه سگاليدند و گرد در آمد در رسيد و فرو آمد به گروه فرعون بدئ بترين شكنجه عذاب. 46. آتش دوزخ نموده مىشوند ايشان بر آن آتش يعنى سوخته مىشوند به آن بامداد و شبانگاه، و روزى كه برخيزد رستخيز، گويند: در آييد درآريد اى ملائكه اى گروه فرعون را در سختترين عذاب. 47. و چون و ياد كن وقتى را كه پيكار مىكنند و حجت مىگويند در آتش، پس گويد سستان و فرومايگان مر آنانى را كه گردنكشى كردند يعنى قاده خويش را: كه ما بوديم در دار دنيا مر شما را پىروان، پس هيچ هستيد شما بىنيازكنندگان دور كنندگان از ما بخشى و برخى را از عذاب آتش. 48. گفت گويند آنانى كه گردنكشى كردند: [602] كه ما همه در آن آتشيم و درين دوزخ گرفتاريم بدرستى كه خداى هراينه اين حكم كرد و داورى در ميان بندگان. 49. و گفت گويند آنانى كه باشند در آتش مر نگهبانان دوزخ را كه، بخوانيد پروردگار خويش را كه سبك كند از ما يك روزى برخى از اين عذاب. 50. گفتند گويند خازنان دوزخ: ا و نبود كه مىآمد مىآورد شما را پيغمبران شما به روشنان را از حجّتها و معجزهها؟ گفتند گويند: آرى، گفتند گويند خازنان: پس بخوانيد شما ما اين دليرى نداريم، و نيست و نبود خواندن كافران ناگروندگان مگر در گمراهى. 51. بدرستى كه ما هراينه يارى كنيم فرستادگان خود را و آنانى كه گرويدند در اين زندگانى فروتر نزديكتر، و روزى كه برخيزد گواهان و بايستد. 52. روزى كه سود ندارد ستمكاران را پوزش ايشان و مر ايشان راست نفرين و دورى از رحمت خداى و مر ايشان راست بدئ عذاب آن سراى دوزخ جاويدان. 53. و هراينه داديم موسى را نمودن راه راست و ميراث داديم پسران فرزندان يعقوب نامه را تورية و انجيل. 54. براى راه نمودنى و براى پندى مر خداوندان خردها را. 55. پس شكيبايى كن بر تكذيب كافران بدرستى كه نويد خداى به هلاك ايشان و نصرت زيشان راست و درست است و آمرزش خواه مر گناهت را و به پاكى ياد كن به ستايش پروردگارت به شبانگاه و بامداد.