41/ 54 54. بدان بدرستى كه ايشان كافران در گمانىاند از ديدار پروردگار خويش. بدان بدرستى كه او به هر همه چيزى داناست فرارسنده. شورى، مكّى، 53 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 42/ 9- 1 1. حرب، حليم، معاويه، مجيد. 2. على، عليم، سيادت مهدى، سميع، قدر عيسى، قدير. 3. همچنانت پيغام پيغام همىدهد به سوى تو و سوى آنانى كه بودند از پيش تو از پيغمبران خداى بىهمتا راستكار و درست گفتار. 4. مرو راست آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمين است از خلق و عجائب و او بلند قدرست و برتر از همه چيزها بزرگ است و بزرگوار. 5. همىخواهد خواهست بود، نزديك است كه آسمانها كه بشكافند از ترس گناهان اهل زمين يا [1] از عظمت خداى از زبر خويش ايشان و فرشتگان به پاكى ياد مىكنند به ستايش پروردگار خويش و آمرزش مىخواهند مر آنى را كه در زميناند يعنى مؤمنان را. بدان بدرستى كه خداى او آمرزگار است بخشاينده. 6. و آنانى كه فراگرفتند از فرود او دوستانى يعنى معبودانى خداى نگهبان است بر ايشان و نيستى تو بر ايشان هراينه نگاهبان. 7. و همچنانت پيغام كرديم به سوى تو نبئ تازى تا بيم كنى اهل مكّه را اصل دهها را و آن كسانى كه گرداگرد آن مكّهاند [615] و بيم كنى از روز فراهم آوردن و آن روز قيامت است نه جاى گمانى در آن روز گروهى از ايشان است در بهشت و گروهى از ايشان است در دوزخ سوزان. 8. و اگر خواستى خداى هراينه گردانيدى ايشان را بل گروهى بر يكى دين و ليكن درآرد آن را كه خواهد در بخشايش دين خويش، و ستمكاران نيست مر ايشان را هيچ دوستى و نه از هيچ يارى گرى. 9. يا فرا گرفتند از فرود او دوستانى يعنى معبودانى، پس خداى او دوست است و معبود مؤمنان به سزا و او زنده كند مردگان را و او بر هر چيزى كه صحت مقدورى دارد تواناست. [1]. م: «با»