46/ 11- 3 3. نيافريديم اين آسمانها را و اين زمين و آنچه هست ميان هر دو از خلق و عجائب مگر به استوار كارى به غرض صحيح و هنگامى نام برده تا روز قيامت و آنانى كه نگرويدند از آنچه بيم كرده شدند روى گردانندگانند. 4. بگوى اى محمّد، هيچ ا ديديد آنچه را كه مىخوانيد به خدايى از فرود خداى؟ بنماييد مرا كه، چه چيز را آفريدند از زمين و در زمين تا نشان خدايى ايشان باشد يا مر ايشان راست انبازئ در آسمانها آريد بياييد مرا به نامه را از پيش اين قرآن يا بقيّت روايتى از دانشى، اگر هستيد شما راستگويان. 5. و كيست گمراهتر از آنى كه همىخواند به خدايى از فرود خداى آن چيز را كه پاسخ ندهد او را يعنى بت تا در روز رستخيز و ايشان از خواندن ايشان بتپرستان بىآگاهانند. 6. و چون برانگيخته شود مردمان، باشند معبودان مر ايشان را عابدان دشمنان و باشند به پرستيدن ايشان ناگروندگان منكران. 7. و چون خوانده شود بر ايشان آيتهاى ما روشنان، گويد آنانى كه نگرويدند مر درست و راست يعنى قرآن را چون آمد ايشان را آن قرآن [640] اين قرآن جادوى است پيدا و هويدا. 8. يا همىگويند فرا بافت محمّد آن را قرآن را، بگوى اى محمّد، اگر فرا بافتم آن را من به عذاب گرفتار آمدم پس شما نتوانيد مرا از خداى هيچ چيزى را او داناتر به آنچه گفت و گوى مىكنيد در آن. بسنده است آن خداى گواه ميان من و ميان شما و او آمرزگار است بخشاينده. 9. بگو يا محمّد نبودم و نيستم نوى از پيغمبران كه چندين تعجب مىبايد كرد و نمىدانم كه چه كنند خواهند كرد به من و نه به شما پىروى نمىكنم مگر آنچه پيغام كرده شود به سوى من و نيستم من مگر بيم كننده پيدا و هويدا. 10. بگوى اى محمّد ا ديديد اگر باشد آن قرآن و وحى و تنزيل او از نزد خداى و نگرويد و منكر شويد به آن و گواهى دهد گواهى از پسران فرزندان يعقوب بر مانند آن پس گرود و بزرگ منشى كنيد از گرويدن او چنين نيكو بود؟ بدرستى كه خداى راه ننمايد گروه ستمكاران را. 11. و گفت آنانى كه نگرويدند مر براى آنانى را كه گرويدند اگر بودى اين دين مسلمانى به پيشى نگرفتندى ايشان ما را به سوى او، و چون راه نيافتند به آن دين و كتاب پس زودا كه گويند اين دروغى است ديرينه.