46/ 35- 27 27. و هراينه هراينه نيست كرديم آنچه بود گرداگرد شما از دهها و شهرها و گردانيديم آيتها را به وعده و وعيد تا مگر ايشان باز گردند به حق. 28. پس چرا يارى نكرد ايشان را آنانى كه فرا گرفتند از فرود خداى نزديكى جويندگان به ايشان به خداى خدايانى را؟ نه كه گمراه شدند ايشان از ايشان چون عذاب در رسيد و آنت دروغ ايشان و آنچه بودند كه فرا مىبافند از دروغ و خدايان. 29. و ياد كن اى محمد چون گردانيديم به سوى تو گروهى را از پريان همىشنوند خواندن آن نبى را، پس چون آمدند او را، گفتند: خاموش ايستيد تا چه مىخواند. پس چون گذارده شد بازگشتند به سوى گروه خويش بيم كنندگان ايشان را. 30. گفتند پريان: اى گروه ما! ... ما [644] شنوديم نامه كه فرو آورده شد از پس موسى راستگوى دارنده و موافق مر آنچه را كه بود پيش او، راه مىنمايد به سوى راست و درست به حق و توحيد و به سوى راهى راست. 31. اى گروه ما! پاسخ كنيد خواننده خدا را يعنى رسول را و بگرويد به او تا بيامرزد او شما را از گناهان شما را و برهاند شما را از عذابى دردناك. 32. و هر كه پاسخ نكند خواننده خداى را، پس نيست او هرگز عاجز يابنده خداى را در زمين از عذاب كردن و نيست مرو را از فرود او دوستان و ياران، اينان در گمراهىاند پيدا. 33. ا و نديدند نگاه نكردند كه خداى آنى است كه آفريد او آسمانها را و زمين و مانده نشد به آفريدن ايشان، هراينه تواناست بر اينكه زنده كند مردهگان را؟ آرى بدرستى كه او بر هر چيزى تواناست. 34. و روزى كه نموده شود آنانى كه نگرويدند بر آتش، گويند ايشان را ا نيست اين عذاب راست و درست؟ گفتند گويند ايشان: آرى، حقيقت سوگند به پروردگار ما گويد خداى پس بچشيد عذاب دوزخ را به سبب آنچه بوديد كه نمىگرويديد. 35. پس شكيب كن تو اى محمّد همچنان كه شكيب كرد خداوندان استوار كارى از پيغمبران و شتاب مكن به عذاب براى ايشان، گوييا همانا كه ايشان روزى كه ببينند آنچه وعيد كرده مىشوند ايشان، درنگ نكردند در دار دنيا مگر يك ساعتى از روز اين تمام رسانيدن است از خداى و رسول، پس هيچ نيست كرده نشود مگر گروه [645] بيرون شوندگان از دين و فرمان حق.