محمّد، مدنى، 38 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 47/ 9- 1 1. آنانى كه نگرويدند و بگرداندند و بگرديدند خلق را از راه خداى، گم و ناچيز كرد خداى كردارهاى ايشان. 2. و آنانى كه گرويدند و كردند شايستهها از كارها و گرويدند به آنچه فرو آورده شد بر محمّد چون قرآن و او راست و درست است از پروردگار ايشان، در گذرانيد خداى از ايشان بديهاى ايشان را و بسامان كرد كار ايشان را. 3. آنت حبطه كردن اعمال كافران و كفارت بديهاى مؤمنان به اينكه آنانى كه نگرويدند، پىروى كردند ناچيز را و به اينكه آنانى كه گرويدند پىروى كردند راست و درست را قرآن را از پروردگار خويش. همچنانت مىزند و پديد مىكند خداى مر مردمان را داستانهاى ايشان را حالهاى ايشان را. 4. پس چون فرا رسيد و بينيد آنانى را كه نگرويدند، پس زنيد زدن گردنها تا چون سست و مقهور كرديد ايشان را پس به بنديد بند اسيرى بند استوار پس يا منّت نهادى منت نهيد به آزادى پس از آن و يا باز خريد بازخريدنى و فروختنى، همچنين مىكنيد تا بنهد اهل جنگ بارهاى خويش را و سلاحها را و به اسلام پيش آييد يا به صلح، آنت فرمان خداى و اگر خواستى خداى هراينه كينه كشيدى از ايشان و ليكن به قتال فرمود تا بيازمايد برخى را از شما را به برخى ديگر و آنانى كه كشته شدند در راه خداى، پس هرگز ناچيز نكند خداى كردار ايشان را. 5. زودا كه راه نمايد ايشان را و بسامان كند كار ايشان را. [646] 6. و درآرد ايشان را در بهشت شناسا گردانيد خوش بوى گردانيد منزلهاى آن را مر ايشان را. 7. اى آنانى كه گرويدند! اگر يارى كنيد دين خدا را و رسول او را، يارى كند شما را خدا و استوار دارد پايهاى شما را در حرب يعنى دل دهد شما را تا هزيمت نشويد. 8. و آنانى كه نگرويدند، پس نگوسارى باد مر ايشان را و گم كرد و حبطه و ضايع كارهاى ايشان را. 9. آنت تعس و نحس به سبب اينكه ايشان دشوار داشتند آن چه فرو آورد خداى، پس ناچيز كرد خداى كارهاى ايشان را.