54/ 27- 7 7. ترسندگان آرامندگان، چشمهاى ايشان بيرون همىآيند از آن گورها، همانا كه ايشان ملخىاند پراكنده. 8. شتابندگان به سوى آن خواننده قيامت همىگويند ناگروندگان كه اين روز روزى است سخت دشوار. 9. به دروغ داشت پيش از ايشان گروه نوح نوح، پس به دروغ داشتند بنده ما نوح را و گفتند اين نوح ديوانه است و بازداشته شد او از حق گفتن. 10. پس بخواند او پروردگار خود را كه من دست يافته شده و درماندهام، پس كين من ازيشان كش. 11. پس گشاده كرديم درهاى آسمان را به آبى بسيار و زود آينده روان. 12. و روان كرديم زمين را از جهت چشمهها پس فراهم رسيد آن آب آسمان و زمين [674] بر فرمانى كه هراينه اندازه كرده شده بود. 13. و برداشتيم نوح را بر كشتى خداوند تختهها و ميخها رسنهاى زفت. 14. مىرود به ديدار ما براى پاداشتى مر آن كسى را يعنى نوح كه بود كه ناگرويده شد و ناسپاسى كرده شد. 15. و هراينه هراينه گذاشتيم آن را كشتى را نشانى، پس هيچ هست از هيچ پند پذيرى؟ 16. پس چگونه بود عذاب من و بيمهاى من؟ 17. و هراينه هراينه آسان كرديم اين نبى را براى پند يادگرفتن، پس هيچ هست از پند پذيرى ياد گيرنده. 18. به دروغ داشت قوم هود هود را پس چگونه بود عذاب من و بيمهاى من. 19. بدرستى كه ما فرستاديم بر ايشان بادى سخت سرد در روزى شوم بىنفع پيوسته. 20. بركند مردمان را از جايگاههاى خويش همانا كه ايشان تنههاى خرمابناند بركنده از بيخ. 21. پس چگونه بود عذاب من و بيمهاى من؟ 22. و هراينه هراينه آسان كرديم اين نبى را براى پند براى ياد گرفتنى پس هيچ هست از پند پذيرى و يادگيرى. 23. به دروغ داشت قوم صالح صالح را به آن بيم كنندگان رسولان. 24. پس گفتند ايشان: ا آدمئ را از ما يكى پىروى كنيم او را؟ بدرستى كه ما آنگاه هراينه باشيم در گمراهى و ديوانگى. 25. ا فرو آورده شد وحى پيغام برو از ميان ما؟ نه كه او سخت دروغگويى است دنه گرفته. 26. زودا كه دانند فردا كه كيست سخت دروغگوى دنه گرفته. 27. بدرستى كه ما فرستندگان آن شتر مادهايم بيرون آرنده از سنگ خارا از براى آزمونى مر ايشان راست، پس چشم مىدار تا ايشان چه كنند و به شكيب مىباش بر اذاى ايشان.