59/ 24- 18 18. اى آنانى كه گرويدند! بترسيد از خداى و بنگردا هر تنى آنچه پيش فرستاد براى فرداى روز قيامت و بترسيد از خداى، بدرستى كه خداى آگاه به آنچه همىكنيد. 19. و مباشيد همچو آنانى كه فراموش كردند حق خداى را، پس فراموش گردانيد ايشان را حق تنهاى خويشتن را، اينان ايشان بيرون آيندگانند از فرمان. 20. برابر نباشد و يكسان ياران آتش و ياران و كسان بهشت، ياران بهشت ايشان رستگارانند. 21. اگر فرو آورديمى اين نبى را بر كوهى سخت، هراينه ديدى تو آن كوه را ترسان شكافته پاره پاره از بيم خداى و آنت داستانها پديد مىكنيم آن را مر مردمان را تا مگر ايشان درانديشند در اين قرآن. 22. او خدايى است آنى كه نيست هيچ خدايى مگر او، دانا داننده ناپيدا راز و پيدا و آشكار، او بزرگ بخشايش است بخشاينده. [699] 23. او خدايى است آنى كه نيست هيچ خدايى مگر او، پادشاه پاك از صفتهاى ناسزا بىعيب سالم از نقائص [1] آرام دهنده خلق بىبيم كننده گواه راست نگهبان بر همه چيز بىهمتا كامكار قهر كننده بىنياز از ظلم خلق، پاكئ خداى از آن چه انباز مىگويند و مىآرند او را. 24. او خدايى است آفريدگار اندازه كننده آفريننده به شكلهاى مختلف راست كار نگارنده خلق، مرو راست نامها نيكوتران، به پاكى ياد كند و بىعيبى مرو را آنچه هست در آسمانها و زمين و او بىهمتاست درستكار درست گفتار. ممتحنه، مدنى، 13 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 60/ 1 1. اى آنانى كه گرويدند فرا مگيريد دشمنان مرا و دشمنان خويش را دوستانى، مىافكنيد همىرسانيد به سوى ايشان به دوستى خود را و بدرستى كه نگرويدهاند منكر شدند به آن چه آمد شما را از راست و درست از قرآن و پيغمبر. بيرون مىآرند پيغمبر را و شما را از شهر به آن كه گرويد گرويديد به خداى پروردگار شما، اگر هستيد كه بيرون آمديد از خان و مان خويش براى كوشش در راه دين من و براى جستن خشنودى من، پنهان مىكنيد به سوى ايشان به دوستى خويش و من داناترم به آن چه پوشيديد از نامه فرستادن و آن چه آشكار كرديد از انكار كردن و هر كه كند آن خيانت را كه شما كرديد از شما، پس بدرستى كه گم شد گم كرد ميان راه راست را. [1]. م: «نقائض»