بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 70/ 29- 1 1. پرسيد طلبيد پرسنده طلبنده نصر بن الحارث به عذابى از شكنجه بودنى افتادنى. 2. مر ناگروندگان را نيست مرو را هيچ باز دارنده. 3. از خداى خداوند جايهاى بر آمدن فرشتگان و آن هفت آسمان است. 4. بر مىآيد فرشتگان و جبرئيل به سوى او در روزى كه باشد اندازه او آن يك روز پنجاه هزار سال. 5. پس به شكيب مىباش بر تكذيب ايشان شكيبايى نيكو زيبا. 6. بدرستى كه ايشان مىبينند پندارند آن را دور. 7. و مىبينيم مىدانيم آن را نزديك. 8. روزى كه باشد آسمان همچو گوهر گداخته. 9. و باشد كوهها همچو پشم رنگين. 10. و نپرسد هيچ خويشى و دوستى از حال هيچ خويشى. 11. نموده شوند ايشان را، دوست دارد گنهكار كاشكى باز خرد خود را از عذاب آن روز به پسران خويش. 12. و زن خويش و برادر خويش. 13. و به خويشان خويش آنى كه جاى همىدهند او را يعنى ذو رحم محرم. 14. و آنانى كه هستند در زمين همه را فدا كندى باز پس برهاندى خود را. 15. حقّا كه نرهاند بدرستى كه آن آتش با زبانه است. 16. كشنده و بركننده مر اندامها را. 17. همىخواند به سوى خود آنى را كه برگشت از تو و روى گردانيد از توحيد. 18. و فراهم آورد مال را پس در جاى نهاد آن را. 19. بدرستى كه آدمى آفريده شد زود زارى كننده. 20. چون ببسايد او را بدى ناشكيبا. 21. و چون [726] ببسايد او را نيكى بازدارنده. 22. مگر نماز گذارندگان. 23. آنانى كه ايشان بر نماز خويش پيوستگى كنندگانند. 24. و آنانى كه در خواستههاى ايشان است بهره وظيفه از زكوة يا صدقه دانسته. 25. مر خواهنده را و بىروزى كرده شده را. 26. و آنانى كه باور همىدارند به روز شمار و جزا. 27. و آنانى كه ايشان از عذاب پروردگار خويش ترسكارانند. 28. بدرستى كه عذاب پروردگار ايشان نه بىترس است. 29. و آنانى كه ايشان مر اندامهاى خويش را نگاهدارانند از حرام.